прутко́вый прутко́вы;

прутко́вое желе́зо техн. прутко́вае жале́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бля́ха, -і, ДМ бля́се, мн. -і, блях, ж.

1. Тонкае ліставое жалеза або асобны ліст такога жалеза.

Накрыць хату бляхай.

2. Знак у выглядзе металічнай пласцінкі з надпісам або нумарам, які сведчыць аб службовых абавязках таго, хто яго носіць.

Б. на грудзях.

3. Тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі, на якім пякуць або смажаць што-н.

|| памянш. бля́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак (да 2 знач.).

|| прым. бляша́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каро́зія, -і, ж. (спец.).

Разбурэнне металаў пад уздзеяннем асяроддзя — вільгаці, хімічных рэчываў і пад.

К. жалеза.

|| прым. каразі́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паласавы́ тех. полосово́й;

~во́е жале́за — полосово́е желе́зо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскалённый распа́лены; гара́чы;

раскалённое желе́зо распа́ленае (гара́чае) жале́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рифлёный​I техн. ры́флены;

рифлёное желе́зо ры́фленае жале́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пада́тлівы, -ая, -ае.

1. Які лёгка паддаецца фармоўцы, апрацоўцы.

Напаленае жалеза падатлівае.

2. Згаворлівы, уступчывы.

П. чалавек.

П. характар.

|| наз. пада́тлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Куве́за, кувезо ’жалеза’ (Рам.). Выглядае як кантамінацыя куць (гл. каваць) і жалеза (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́плавіць, -плаўлю, -плавіш, -плавіць; -плаўлены; зак., што.

Плавячы, здабыць.

В. жалеза з руды.

|| незак. выплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вы́плаўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скабяны́, -а́я, -о́е.

Які мае адносіны да вырабаў з жалеза; звязаны з вытворчасцю і гандлем лёгкімі жалезнымі вырабамі (скобы, крукі, засоўкі і пад.).

Скабяныя тавары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)