Verbum

а⁵, прыназ. з М.

Ужыв., каб паказаць прыблізны або дакладны час дзеяння.

Цягнік адправіўся а самай поўначы.

Гадзіне а дзявятай раніцы пачалася нарада.

адда́ча, -ы, ж.

1. гл. аддаць.

2. Тое, што і каэфіцыент карыснага дзеяння (спец.).

3. перан. Карысны вынік работы.

Працаваць з поўнай аддачай.

пралангава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., што (афіц.).

Прадоўжыць (прадаўжаць) тэрмін дзеяння чаго-н.

П. дагавор.

|| наз. праланга́цыя, -і, ж.

статы́чны, -ая, -ае.

1. гл. статыка.

2. Такі, у якім няма руху, дзеяння, развіцця.

Статычны вобраз.

|| наз. статы́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

бац, выкл.

1. Ужыв. для абазначэння рэзкага адрывістага гуку (разм.).

2. у знач. вык. Ужыв. для перадачы нечаканасці, раптоўнасці дзеяння.

Бац яго па спіне.

стан⁴, -у, м.

У граматыцы: катэгорыя дзеяслова, якая выражае розныя адносіны паміж суб’ектам і аб’ектам дзеяння.

Залежны с.

Незалежны с.

|| прым. ста́навы, -ая,-ае.

цэнтрыфугава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Раздзяліць (раздзяляць) неаднародныя сумесі пры дапамозе дзеяння цэнтрабежных сіл.

|| наз. цэнтрыфугава́нне, -я, н.

па-за, прыназ. з Т.

Ужыв. для абазначэння месцазнаходжання, руху, дзеяння за чым-н., па той бок чаго-н.

П. гарамі.

П. часам і прасторай.

піра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да высокіх тэмператур, да дзеяння высокіх тэмператур, напр.: пірадынаміка, піразапальнік, піраметалургія, пірапісталет, піратэрапія, піраэлектрычнасць.

мане́ра, -ы, мн. -ы, -не́р, ж.

1. Спосаб дзеяння, прыём, тая або іншая асаблівасць паводзін.

М. гаварыць.

2. толькі мн. Знешнія формы паводзін.

Дрэнныя манеры.