о́смій, -ю, м. (спец.).

Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы.

|| прым. о́сміевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гуртко́ўшчына, -ы, ж.

Дзейнасць, абмежаваная вузкімі інтарэсамі якога-н. гуртка, групы людзей у межах калектыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кура́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кіраўнік, апякун.

|| прым. кура́тарскі, -ая, -ае.

К. студэнцкай групы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чле́н

‘асоба, якая ўваходзіць у склад групы, аб'яднання і інш.’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чле́н чле́ны
Р. чле́на чле́наў
Д. чле́ну чле́нам
В. чле́на чле́наў
Т. чле́нам чле́намі
М. чле́не чле́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ста́раста, -ы, ДМ -у, Т -ам, мн. -ы, -аў, м.

Выбарная або назначаная асоба для вядзення спраў якога-н. невялікага калектыву, групы, для нагляду за выкананнем дысцыпліны, правіл унутранага распарадку і пад.

Сельскі с. — пасада ганаровая.

С. класа.

С. групы на філфаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падгру́па, ‑ы, ж.

Частка групы, падраздзяленне групы. Баявыя падгрупы. Заходняя падгрупа гаворак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бытавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. быт.

2. У літаратуры, журналістыцы: які апісвае быт людзей якой-н. сацыяльнай групы.

Б. раман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апартэі́д, -у, М -дзе, м.

Крайняя форма расавай дыскрымінацыі якой-н. групы насельніцтва аж да тэрытарыяльнай ізаляцыі яе.

Ахвяры апартэіду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фі́на-ўго́рскі, -ая, -ае.

Які мае адносіны да групы роднасных моў, да якой належаць фінская, венгерская, эстонская мовы і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прафа́рг, -а, мн. -і, -аў, м.

Скарачэнне: прафсаюзны арганізатар — кіраўнік групы ўнутры пярвічнай прафсаюзнай арганізацыі.

|| прым. прафа́ргаўскі, -ая, -ае (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)