наступі́ць сов. (ступить на кого-, что-л.) наступи́ть;

н. на нагу́ — (каму) наступи́ть на́ ногу (кому);

н. на хвост — (каму) наступи́ть на хвост кому;

мядзве́дзь на ву́ха ~пі́ў — (каму) медве́дь на́ ухо наступи́л (кому);

н. на го́рла — (каму) наступи́ть на го́рло (кому);

н. на (любі́мы) мазо́ль — (каму) наступи́ть на (люби́мую) мозо́ль (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распусти́ть сов., в разн. знач. распусці́ць, мног. параспуска́ць;

распусти́ть са́хар в воде́ распусці́ць цу́кар у вадзе́;

распусти́ть ученико́в на кани́кулы распусці́ць ву́чняў на кані́кулы;

распусти́ть коми́ссию распусці́ць камі́сію;

распусти́ть ребёнка распусці́ць дзіця́;

распусти́ть во́лосы распусці́ць валасы́;

распусти́ть ню́ни разру́мзацца, распусці́ць ню́ні;

распусти́ть го́рло (гло́тку) распусці́ць го́рла;

распусти́ть слю́ни распусці́ць слі́ну, раскі́снуць;

распусти́ть язы́к распусці́ць язы́к.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наступи́тьI сов. (на что-л.) наступі́ць;

наступи́ть на го́рло наступі́ць на го́рла;

наступи́ть на (люби́мую) мозо́ль (кому) наступі́ць на (любі́мы) мазо́ль (каму);

медве́дь на́ ухо наступи́л мядзве́дзь на ву́ха наступі́ў;

наступи́ть на пя́тки (кому) наступі́ць на пя́ты (каму);

наступи́ть на хвост (на́ ногу, на́ ноги) (кому) наступі́ць на хвост (на нагу́, на но́гі) (каму).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́ть несов.

1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку и т. п.) надрыва́ць;

надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;

2. (утомлять чрезмерным усилием) надрыва́ць, падрыва́ць;

надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;

надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;

надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;

надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;

надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);

надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заско́чыць сов.

1. заскочи́ть, запры́гнуть;

ко́шка ~чыла на дах — ко́шка заскочи́ла (запры́гнула) на кры́шу;

з. напе́рад — заскочи́ть вперёд;

2. (зацепиться) заскочи́ть;

кля́мка ~чыла за прабо́й — щеко́лда заскочи́ла за пробо́й;

3. попа́сть (не по назначению);

кро́шка ~чыла ў ды́хальнае го́рла — кро́шка попа́ла в дыха́тельное го́рло;

4. разг. (зайти на короткое время) забежа́ть; заскочи́ть;

з. на хвілі́нку — забежа́ть (заскочи́ть) на мину́тку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завалі́ць сов.

1. в разн. знач. завали́ть;

з. прахо́д бярве́ннем — завали́ть прохо́д брёвнами;

з. магазі́н тава́рам — завали́ть магази́н това́ром;

з. супрацо́ўнікаў рабо́тай — завали́ть сотру́дников рабо́той;

2. (на засов) запере́ть;

з. дзве́ры — запере́ть дверь;

3. разг. (потерпеть неудачу, не справиться с чем-л.) завали́ть;

з. рабо́ту — завали́ть рабо́ту;

з. экза́мен — завали́ть экза́мен;

4. заложи́ть;

го́рла ~лі́лабезл. го́рло заложи́ло;

5. разг. (лезвие) загну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыро́кі

1. в разн. знач. широ́кий;

~кая рака́ — широ́кая река́;

~кія стэ́пы — широ́кие сте́пи;

~кія ма́сы — широ́кие ма́ссы;

ш. пінжа́к — широ́кий пиджа́к;

2. перен. широ́кий, обши́рный;

~кае знаёмства — широ́кое (обши́рное) знако́мство;

ш. экра́н — широ́кий экра́н;

на ~кую нагу́ — на широ́кую но́гу;

~кім фро́нтам — широ́ким фро́нтом;

ш. разма́х — широ́кий разма́х;

~кае го́рла — (у каго) широ́кое го́рло (у кого);

~кае по́ле дзе́йнасці — широ́кое по́ле де́ятельности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кусо́к, -ска́ м., в разн. знач. кусо́к;

зрэ́заць на кускі́ — изре́зать на куски́;

к. са́ла — кусо́к са́ла;

к. матэрыя́лу — кусо́к материа́ла;

к. зямлі́ — кусо́к земли́;

к. жыцця́ — кусо́к жи́зни;

кускі́ збіра́ць — собира́ть куски́;

мець к. хле́ба — име́ть кусо́к хле́ба;

сма́чны к. — ла́сый кусо́к;

адрэ́заны к. — отре́занный ломо́ть;

к. у го́рла не ле́зе (не ідзе́) — кусо́к в го́рло не идёт;

урва́ць к. — урва́ть (отхвати́ть) кусо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

валі́цца I несов.

1. вали́ться, па́дать;

2. страд. вали́ться, опроки́дываться; сва́ливаться; см. валі́ць I;

рабо́та з рук ва́ліцца — рабо́та из рук ва́лится;

в. з ног — вали́ться с ног;

ад (з) ве́тру в. — от ве́тра вали́ться;

ва́ліцца це́раз го́рла — хвата́ет по го́рло;

на бе́днага Мака́ра ўсе шы́шкі ва́ляццапогов. на бе́дного Мака́ра все ши́шки ва́лятся

валі́цца II несов., страд. валя́ться; би́ться; ката́ться; см. валі́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драть несов.

1. (рвать, разрывать на части) разг. драць, дзе́рці, рваць, раздзіра́ць;

2. (отделять, снимать) драць, дзе́рці; (вырывать) рваць, вырыва́ць;

драть кору́ с де́рева драць (дзе́рці) кару́ з дрэ́ва;

драть зерно́ драць (дзе́рці) зе́рне;

драть зу́бы прост. рваць (вырыва́ць) зу́бы;

3. (растерзывать) прост. драць, дзе́рці, разрыва́ць, раздзіра́ць; душы́ць;

ко́ршун дерёт ку́рицу каршу́н дзярэ́ ку́рыцу;

волк дерёт овцу́ воўк ду́шыць аве́чку;

4. (наказывать поркой, сечь) разг. біць, лупцава́ць; (за уши) круці́ць; (за волосы) цягаць;

5. (брать слишком дорого) перен., прост. драць, дзе́рці, лупі́ць;

6. (скоблить, тереть) разг. драць, дзе́рці, шарава́ць;

драть пол го́ликом драць (дзе́рці, шарава́ць) падло́гу дзеркачо́м;

7. (царапать, раздражать) разг. драць, дзе́рці;

горчи́ца дерёт го́рло гарчы́ца дзярэ́ го́рла;

бри́тва дерёт бры́тва дзярэ́;

8. (кричать, громко, фальшиво петь, играть, издавать резкие звуки) прост. драць;

9. (убегать, удирать) прост. уцяка́ць, дра́паць;

моро́з по ко́же дерёт маро́з па ску́ры прабяга́е;

драть го́рло (гло́тку) драць го́рла;

драть шку́ру (с кого-л.) драць шку́ру (з каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)