Verbum

паўнагу́чны, -ая, -ае.

Які мае дастатковую паўнату гучання.

П. голас.

|| наз. паўнагу́чнасць, -і, ж.

манато́нны, -ая, -ае.

Вельмі аднастайны па тоне, інтанацыі.

М. голас.

|| наз. манато́ннасць, -і, ж.

зры́вісты, -ая, -ае.

Пра голас, які зрываецца ад хвалявання, страху.

|| наз. зры́вістасць, -і, ж.

прыду́шаны, -ая, -ае.

Пра голас, гукі: прыглушаны, здаўлены.

П. шэпт.

|| наз. прыду́шанасць, -і, ж.

шкадлі́вы², -ая, -ае.

Які шкадуе, выказвае спагаду, жаль.

Ш. голас.

|| наз. шкадлі́васць, -і, ж.