варо́нін, ‑а.

Які належыць вароне. Вароніна гняздо. Вароніны яйцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каршуно́ў, ‑ова.

Які належыць каршуну. Каршунова гняздо. Каршуновы лапы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́личий вавёркавы, вавёрчын;

бе́личья шу́ба вавёркавае фу́тра;

бе́личье гнездо́ вавёрчына гняздо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепели́ный перапялі́ны; перапёлчын;

перепели́ная охо́та перапялі́ныя ло́вы;

перепели́ное гнездо́ перапёлчына гняздо́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вавёрчын бе́личий, бе́лки;

~на гняздо́ — бе́личье гнездо́, гнездо́ бе́лки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бугаёвы (к буга́й II) вы́пи;

~вае гняздо́ — гнездо́ вы́пи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сіні́чын сини́чий, сини́цы;

~на гняздо́ — сини́чье гнездо́, гнездо́ сини́цы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

драфі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да драфы. Драфінае гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́стаўчын, ‑а.

Які належыць ластаўцы (у 1 знач.). Ластаўчына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пацуко́ў, ‑ова.

Які мае адносіны да пацука, належыць пацуку. Пацукова гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)