скры́ться

1. схава́цца; (исчезнуть) зні́кнуць;

2. перен. (остаться незаметным) утаі́цца, схава́цца;

от его́ глаз ничего́ не скро́ется ад яго́ вачэ́й нічо́га не ўто́іцца (не схава́ецца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Калыглу́з ’балаваны хлопец, свавольнік’ (Бяльк.), ’расхлябаны чалавек’ (Жд. 2), калыглас ’гарэза, вісус’ (Касп.); Насовічам адзначана форма колыглаз з яўнай народнай этымалагізацыяй, параўн. ілюстрацыю: «У гстого колыглаза по коллю вопи ходзюць», параўн. яшчэ смал. колыглаз: «Что с ним поделаешь — он такой колыглаз — ему хоть глаз коли!» (СПНГ, 14, 207). Цыхун (Бел.-польск. ізал., 149) прыводзіць форму калыгвуз, мяркуючы аб сувязі бел. лексемы і польск. kalauz ’вядучы, завадзіла’ ў тым плане, што крыніца запазычання лексем была аднолькавай. Слаўскі не разглядае гэтай лексемы, няма яе і ў слоўніку Карловіча, а Варшаўскі слоўнік разглядае як запазычанае з тур. kelaguz, kelavuz і да т. п. ’камандзір, правадыр’. Геаграфія бел. слова сведчыць хутчэй аб запазычанні з польск. перыферыйнага дыялекту, а не з турэцкай мовы непасрэдна, апрача таго, неабходна лічыцца з уласна беларускай гісторыяй слова (гл. вышэй заўвагу адносна народнай этымалогіі).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няве́рны

1. прил., в разн. знач. неве́рный;

н. чалаве́к — неве́рный челове́к;

н. слых — неве́рный слух;

~нае во́ка — неве́рный глаз;

2. в знач. сущ., рел., уст. неве́рный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пага́ны

1. (загрязнённый) пога́ный;

2. (о грибе) пога́ный, несъедо́бный;

3. (вызывающий отвращение) отврати́тельный, скве́рный, пога́ный;

4. (о собаке) злой;

5. уст. нечести́вый;

◊ ~ныя во́чы — дурно́й глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пелена́ ж., в разн. знач. пялёнка, -кі ж.; (покрывало) пакрыва́ла, -ла ср., засло́на, -ны ж.;

пелена́ тума́на засло́на тума́ну;

◊

пелена́ с глаз упа́ла засло́на з вачэ́й упа́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прымеркава́ць сов.

1. приуро́чить; принорови́ть;

2. (прийти в нужный момент) угоди́ть;

~ва́ў к са́маму абе́ду — угоди́л к са́мому обе́ду;

3. прики́нуть;

п. на во́ка — прики́нуть на глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

и́скра в разн. знач. і́скра, -ры ж.;

◊

и́скры из глаз посы́пались і́скры з вачэ́й пасы́паліся;

и́скра (бо́жья) у кого (в ком) уст. і́скра (бо́жая) у каго (у кім).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

намета́ть​II сов.

1. (меча, набросать) накіда́ць, мног. панакіда́ць, панакі́дваць;

2. (икры) накла́сці;

3. (сделать опытным) разг. напрактыкава́ць; набі́ць;

намета́ть глаз напрактыкава́ць во́ка;

намета́ть ру́ку напрактыкава́ць (набі́ць) руку́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

брыво́ ср. (мн. бро́вы) бровь ж.;

ён і ~во́м не варухну́ў — он и бро́вью не повёл;

◊ не ў б., а ў во́ка — не в бро́вь, а в глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыкі́нуць сов.

1. (бросая, прибавить) прибро́сить, прики́нуть;

2. (прибавить) прики́нуть, наба́вить;

3. (приблизительно определить, рассчитать) прики́нуть;

п. у ду́мках — прики́нуть в уме́;

◊ п. на во́ка — прики́нуть на глаз

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)