генера́л-фельдма́ршал м., ист. генера́л -фельдма́ршал

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генера́л-анше́ф воен., уст. генера́л-аншэ́ф, -фа м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

генера́л-аншэ́ф, ‑а, м.

Уст. Генерал арміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генера́л-губерна́тарства, ‑а, н.

У дарэвалюцыйнай Расіі — буйная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка з адной або некалькіх губерань на чале з генерал-губернатарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генера́л-губерна́тар, ‑а, м.

1. У дарэвалюцыйнай Расіі — начальнік генерал-губернатарства, надзелены вышэйшай ваеннай і адміністрацыйнай уладай.

2. У дзяржавах (былых дамініёнах), якія ўваходзяць у склад брытанскай Садружнасці — прадстаўнік англійскага караля (каралевы), які лічыцца галавою дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генера́л-пракуро́р, ‑а, м.

Вышэйшы ўрадавы чыноўнік царскай Расіі, які наглядаў за законнасцю дзейнасці дзяржаўнага апарату і ўзначальваў Сенат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маёр м., воен. майо́р;

○ генера́л-м. — генера́л-майо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гва́рдыя ж. гва́рдия;

~дыі генера́л — гва́рдии генера́л;

марска́я г. — морская гва́рдия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфантэ́рыя ж., воен., уст. инфанте́рия;

○ генерал ад ~рыі — генера́л от инфанте́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

инфанте́рия воен., уст. інфантэ́рыя, -рыі ж.;

генера́л от инфанте́рии генера́л ад інфантэ́рыі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)