светя́щийся

1. прич. які́ (што) све́ціцца;

2. прил. святлі́вы;

светя́щийся газ святлі́вы газ.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ге́лій, -ю, м.

Хімічны элемент, інертны газ — самы лёгкі пасля вадароду.

|| прым. ге́ліевы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фтор, -у, м.

Хімічны элемент, бледнажоўты газ з рэзкім ядавітым пахам.

|| прым. фто́рысты, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вясе́лячы (газ) ’закіс азоту, які ап’яняе чалавека’ (БРС). Запазычанне (калька) з рус. веселящий (газ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

генера́тарны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да генератара.

•••

Генератарны газ гл. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газа...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. газ¹, газавы, напр.: газаабмен, газаасвятленне, газаапаратура, газапаглынальнік, газасховішча, газаўтварэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амія́к, -у, м.

Бясколерны газ з рэзкім непрыемным пахам, злучэнне азоту з вадародам.

|| прым. амія́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

іанізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; зак. і незак., што (спец.).

Вы́клікаць (выкліка́ць) іанізацыю; насыціць (насычаць) іонамі.

І. газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сто́йкі прям., перен. сто́йкий;

~кая паро́да — сто́йкая поро́да;

с. газ — сто́йкий газ;

с. чалаве́к — сто́йкий челове́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча́дны уга́рный; ча́дный;

~нае паве́тра — уга́рный (ча́дный) во́здух;

~ная ла́зня — уга́рная ба́ня;

○ ч. газ — уга́рный газ

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)