Verbum

рэве́нь, -ю, м.

Травяністая расліна сямейства грэчкавых з тоўстымі каранямі і вялікім лісцем, маладыя чаранкі якой ужываюцца ў ежу.

|| прым. рэве́невы, -ая, -ае.

шаста́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Сярэбраная манета ў сярэдневяковай Польшчы і Вялікім Княстве Літоўскім вартасцю ў шэсць грошаў.

|| прым. шаста́чны, -ая, -ае.

магістра́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

У некаторых заходнееўрапейскіх краінах, а таксама ў Вялікім Княстве Літоўскім: гарадское ўпраўленне.

|| прым. магістра́цкі, -ая, -ае.

змясто́ўны, -ая, -ае.

З багатым зместам (у 1 знач.), з вялікім унутраным сэнсам, значэннем.

З. даклад.

Змястоўна (прысл.) выкласці думкі.

|| наз. змясто́ўнасць, -і, ж.

пстры́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Адрывісты ўдар пры разгібанні ўказальнага або сярэдняга пальца, сагнутага вялікім пальцам.

Даць пстрычку каму-н.

пеліка́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая вадаплаўная птушка з доўгай дзюбай і вялікім мяшком пад ёю.

|| прым. пеліка́навы, -ая, -ае і пеліка́наў, -нава, -навы.

дэфе́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Недахоп, загана.

Праект з вялікім дэфектам.

|| прым. дэфе́ктны, -ая, -ае.

Д. экзэмпляр кнігі.

|| наз. дэфе́ктнасць, -і, ж.

му́дры, -ая, -ае.

1. Надзелены вялікім розумам, вельмі разумны.

М. палкаводзец.

2. Заснаваны на глыбокім вопыце, веданні чаго-н.

Мудрая палітыка.

|| наз. му́драсць, -і, ж.

указа́льны, -ая, -ае.

Які ўказвае на што-н. або выражае ўказанне.

Указальныя знакі.

У. займеннік.

◊

Указальны палец — другі палец на руцэ паміж вялікім і сярэднім.