Verbum

плі́нтус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Вузкая планка, якая закрывае шчыліну паміж падлогай і сцяной.

2. Вонкавы выступ у ніжняй частцы якога-н. збудавання.

|| прым. плі́нтусны, -ая, -ае.

кансо́ль, -і, мн. -і, -ей, ж. (спец.).

Выступ у сцяне для падтрымкі некаторых частак будынка (карніза, балкона і інш.) або для ўстаноўкі на ім скульптур.

|| прым. кансо́льны, -ая, -ае.

вы́тыркнуць, -ну, -неш, -не; вы́тыркнуў; -ні; -нуты; зак., каго-што (разм.).

Выставіць, высунуць за межы чаго-н.; утварыць выступ.

В. ногі ў праход.

В. галаву.

|| незак. вытырка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

скапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Капа́ючы, зрэзаць (выступ, няроўнасць глебы).

С. бугарок.

2. Пакапа́ць паверхню зямлі ў многіх месцах.

Крот скапаў увесь агарод.

|| незак. ско́пваць, -аю, -аеш, -ае.

паз, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Вузкая шчыліна або выемка, у якую ўстаўляюць выступ другога прадмета пры замацаванні.

2. Вузкая доўгая шчыліна паміж бярвёнамі, брусамі, якая звычайна запаўняецца мохам.

|| прым. па́завы, -ая, -ае.

карні́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гарызантальны выступ у верхняй частцы будынка, над вокнамі, дзвярамі.

2. Прыстасаванне над акном звычайна ў выглядзе папярочнага бруса, на якое вешаюць шторы, парцьеры.

|| прым. карні́зны, -ая, -ае.