Verbum

парадакса́льны, -ая, -ае (кніжн.).

1. гл. парадокс.

2. Неверагодны, незвычайны.

П. адказ.

П. выпадак.

|| наз. парадакса́льнасць, -і, ж.

анекдаты́чны, -ая, -ае.

1. гл. анекдот.

2. Падобны на анекдот, малапраўдзівы.

А. выпадак.

|| наз. анекдаты́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

здарэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Нечаканы выпадак у жыцці.

Цікавае з.

2. Якая-н. незвычайная падзея.

Вулічнае з.

канфу́з, -у, м. (разм.).

Стан няёмкасці, збянтэжанасці; няёмкае, часам смешнае становішча.

Вось такі к. здарыўся.

|| прым. канфу́зны, -ая, -ае.

К. выпадак.

кліні́чны, -ая, -ае.

1. гл. клініка.

2. Які мае адносіны да лячэбнага ўздзеяння, які патрабуе або паддаецца лячэнню (спец.).

К. выпадак.

крушэ́нне, -я, н.

1. Няшчасны выпадак, катастрофа (цягніка, судна і пад.).

Пацярпець к.

2. перан. Гібель, крах.

К. надзей і планаў.

прызапа́сіць, -па́шу, -па́сіш, -па́сіць; -па́шаны; зак., што і чаго (разм.).

Нарыхтаваць на выпадак патрэбы.

П. грошай.

|| незак. прызапа́шваць, -аю, -аеш, -ае.

да́ўні, -яя, -яе.

1. Які быў, адбыўся даўно.

Прыгадаўся д. выпадак.

2. Які існуе здаўна.

Даўняе знаёмства.

Справа даўняя — ужо не мае значэння.

прыхава́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што (разм.).

Схаваць на які-н. выпадак.

П. капейку на чорны дзень.

|| незак. прыхо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.