Вібрыс ’від воласу канічнай формы ў футры’ (КТС). Запазычана праз рус. мову з н.-лац. vibrissae ’валасы ў носе’; ’вусы ў жывёл’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тапы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак., што.

Паднімаць, ставіць тарчма, натапырваць (валасы, шэрсць і пад.). Здавалася, што для міліцыянера і тапырыў вусы Сцяпан Пракопавіч. Шахавец. / Пра галіны, лісты і пад. Рыта адхіляла .. [каласы] убок, а яны зноў тапырылі на яе вусы. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіто́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кіта ​1. Кітовы промысел.

•••

Кітовы вус гл. вусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., што.

Пабрыць, збрыць з бакоў або па краях. Падбрыць вусы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самашанава́нне, ‑я, н.

Шанаванне самога сябе. Завостраныя .. рыжаватыя вусы гаварылі аб вялікім самашанаванні шляхціца. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліва́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і палівачны. На вуліцы, распушыўшы вясёлкавыя вусы, рухалася палівальная машына. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наса́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Насавая хустачка, насоўка. [Чалавек] .. абціраў насаткаю вусы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чарнаву́сы, ‑ая, ‑ае.

У якога чорныя вусы. У сельсавеце хлопцы засталі і старшыню, чарнавусага дзядзьку Рыгора. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́сікі, -аў, адз. ву́сік, -а, м.

1. Маленькія вусы.

У хлопца ўжо в. прабіваюцца.

2. У раслін: ніткападобныя атожылкі на лістах, сцёблах.

3. У членістаногіх: органы нюху і дотыку ў выглядзе прыдаткаў на галаве.

|| прым. ву́сікавы, -ая, -ае (да 2 і 3 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зві́снуць сов.

1. (опуститься книзу, вниз) сви́снуть;

ву́сы ~слі — усы́ сви́сли;

2. (свеситься) сви́снуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)