натрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; заг. натрапі; зак., чаго.
1. Трэплючы, нарыхтаваць у якой‑н. колькасці. Натрапаць канапель.
2. і без дап. Нагаварыць няпраўды. Пасля снедання, выходзячы з хаты, Герасім папярэдзіў: — Ты вот натрэплеш на маю галаву чаго не трэба!.. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; заг. жалься; незак.
1. Выказваць жальбу, нездаволенасць; бедаваць. — Вот едзем, дык едзем! — жаліўся ціха ў цемені стары барадаты селянін. Нікановіч.
2. Наракаць, скардзіцца на каго‑н.; падаваць скаргу. — Скажы сыну, што не дарую яму, жаліцца пайду. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ламі́на, ‑ы, ж.
1. Доўгі сухі прут, сухая галіна дрэва; палка. Сцебануць каня ламінаю.
2. Разм. пагард. Вялікая, нязграбная, малапрыгодная рэч. // перан. Высокі, грузны, няспрытны чалавек. [Мароз:] — Нікчэмны ты нейкі, маленькі. Не па росту. Па росту — ламіна добрая, а вот па думках — маленькі. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ага́ I межд.
1. ага;
а., вось ты дзе! — ага́, вот ты где!;
а., злаві́ў! — ага́, пойма́л!;
2. (при воспоминании, догадке) а, ба; во́т оно́ что, вот в чём де́ло;
а.! успо́мніў! — а! (ба!) вспо́мнил!
ага́ II частица да, ага́;
ты по́йдзеш у кіно́? — Ага́ — ты пойдёшь в кино́? — Да (ага́)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уга́ межд. ого́;
уга́, во які́ госць у нас! — ого́, вот како́й гость у нас!
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́ханька ср. го́рюшко;
◊ л. на яго́ — чтоб ему́ пу́сто бы́ло;
вось л. — вот не́ было печа́ли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
◎ Няво́ ’няўжо’ (Бяльк.), нявбж ’тс’ (Мат. Гом.), рус. невб, неож, невож ’тс’ (пск., наўг., калуж., маск.). Відаць, з няўжо (магчымы шлях дэманструюць рус. дыял. неуж, неож, невож, гл. ESSJ SG, 2, 473–474), аднак нельга выключыць і самастойнае развіццё эмфатычнага не (*пё) ⁺во ’так’, літаральна ’ці не так’, параўн. не вот ’няўжо’: Не вотъ это правда! (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
не́видаль ж., разг., уст. дзі́ва, -ва ср.;
◊
вот не́видаль! вось дзі́ва!;
что за не́видаль! што за дзі́ва!;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сказ фольк., лит. сказ, род. ска́за м.;
◊
вот тебе́ и весь сказ вось табе́ і ўвесь сказ.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паглумі́цца, ‑глумлюся, ‑глумішся, ‑глуміцца; зак.
1. з каго-чаго, над кім-чым і без дап. Паздзекавацца, панасміхацца. Вот зажадалася каршуну беламу паглуміцца над дзяўчынай простай! Нікановіч. Хіба патрэбна [Ясю] такая бяднячка, як яна. Проста ён задумаў нешта благое, хоча паглуміцца з раскошы. Чарнышэвіч.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Папсавацца — пра ўсё, многае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)