Дасу́жы ’дасужы’ (БРС). Рус. досу́жий, укр. досу́гий. Утварэнне ад *dosǫgъ ’вольны час; час, вольны ад працы’ (гэта апошняе — дэрыват ад прасл. *dosęg(a)ti). Гл. Трубачоў, Эт. сл., 5, 81–83; Фасмер, 1, 532.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гулево́й

1. прост. во́льны; (нерабочий) нерабо́чы;

2. (незанятый) гуля́шчы;

3. (разгульный) гуля́шчы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

улучи́ть сов. вы́браць, знайсці́;

улучи́ть свобо́дное вре́мя вы́браць (знайсці́) во́льны (свабо́дны) час.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампа́нія¹, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Група асоб, якія разам праводзяць вольны час.

Сабраць кампанію.

У вясёлай кампаніі з кім-н.

2. Прамысловае, гандлёвае, транспартнае і пад. прадпрыемства, створанае звычайна групай прадпрымальнікаў.

Акцыянерная к.

Нафтавая к.

◊

За кампанію — разам (заадно) з іншымі; у знак салідарнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вальналю́бец ’той, хто любіць волю’ (КТС). Складанае слова: вольны + любіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фо́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Шкляныя дзверцы ў акне для праветрывання.

2. Невялікія дзверы ў варотах, агароджы; веснічкі.

3. Вольны прамежак часу ў раскладзе заняткаў педагога (разм.).

Расклад без фортак.

|| памянш. фо́ртачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. фо́ртачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цывільны, грамадзянскі; штацкі, вольны (уст.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пасядзе́нкі, ‑нак; адз. няма.

Абл. Наведванне каго‑н. з мэтай прабавіць вольны час у размовах. Хутка пачынаюць сходзіцца на пасядзенкі суседзі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Прысве́тны, прысві́тный ’вольны (пра час)’ (кам., Жыв. НС). Няясна, магчыма, ад прысвя́так, свя́та (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́льна нареч.

1. свобо́дно, во́льно;

2. свобо́дно, непринуждённо, раско́ванно;

1, 2 см. во́льны;

3. воен., спорт. во́льно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)