выжа́рына, ‑ы, ж.

Выгаралы ўчастак балота, лесу. // Некалі выгаралае месца на балоце. Аўтобус туды [у вёску] ходзіць толькі ўлетку, калі паперасыхаюць усе выжарыны. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракараву́ліць сов., в разн. знач. прокарау́лить;

п. дзве гадзі́ны — прокарау́лить два часа́;

п. аўто́бус — прокарау́лить авто́бус

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папахадзі́ць, ‑хаджу, ‑ходзіш, ‑ходзіць; зак.

Разм. Хадзіць доўга, неаднаразова. Колькі мы спісалі паперы, колькі ў раён папахадзілі! Просім: пусціце праз вёску аўтобус. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухгадзі́нны, ‑ая, ‑ае.

Працягласцю ў дзве гадзіны. Двухгадзінная прамова. // Разм. Які прыбывае (адбывае) ў дзве гадзіны па раскладу (пра поезд, параход і пад.). Двухгадзінны аўтобус.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракараву́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Разм.

1. Каравулячы, не ўсцерагчы, правароніць. Пракаравуліць аўтобус.

2. і без дап. Каравуліць некаторы час. Пракаравуліць усю ноч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

присыла́ть несов., в разн. знач. прысыла́ць;

присыла́ть пода́рки прысыла́ць падару́нкі;

за прие́зжими присыла́ли авто́бус па прые́зджых прысыла́лі аўто́бус;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыцца́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. Тое, што і трыццацірублёўка. // Назва розных прадметаў (аўтобус, тралейбус маршруту № 30 і пад.), якія нумаруюцца лічбай 30.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даве́зці сов.

1. довезти́;

аўто́бус давязе́ вас да вакза́ла — авто́бус довезёт вас до вокза́ла;

2. (привезти недостающее) довезти́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экску́рсія, -і, мн. -і, -сій, ж.

1. Паездка (калектыўная ці індывідуальная) куды-н., наведванне чаго-н. з навуковай, адукацыйнай ці іншай мэтай.

Э. ў музей.

Паехаць на экскурсію ў Мінск.

2. Група ўдзельнікаў такой паездкі, такога наведвання (разм.).

|| прым. экскурсі́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Э. аўтобус.

Э. сезон.

Экскурсійнае бюро.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́каціць, -качу, -каціш, -каціць; -качаны; зак.

1. што. Коцячы, перамясціць, выдаліць.

В. бочку з падвала.

В. калёсы на двор.

2. Хутка выехаць адкуль-н. (разм.).

На плошчу выкаціў аўтобус.

3. перан., асаб. і безас. Знішчыць агнём (разм.).

Пажар выкаціў палавіну вёскі.

◊

Выкаціць бельмы (разм., груб.) — вытарашчыць вочы.

|| незак. выко́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)