паража́льнасць, ‑і,
Здольнасць, магчымасць быць паражоным чым.‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паража́льнасць, ‑і,
Здольнасць, магчымасць быць паражоным чым.‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гаме́та, ‑ы,
Рухомая палавая клетка раслінных і жывёльных
[Грэч. gamētós — здольны уступаць у шлюб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гене́тыка, ‑і,
Навука аб законах спадчыннасці і зменлівасці
[Ад грэч. genetikos — звязаны з нараджэннем, паходжаннем.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вівісе́кцыя, ‑і,
[Ад лац. vivus — жывы і sectio — сячэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хемата́ксіс, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мігра́цыя ’перасяленне насельніцтва, перамяшчэнне жывёльных
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
біяхі́мія, ‑і,
Навука, якая вывучае хімічны састаў
[Ад грэч. bíos — жыццё і хімія.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бла́стула, ‑ы,
Стадыя развіцця зародка мнагаклетачных жывёльных
[Ад грэч. blastē, blastos — расток.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэцэсі́ўнасць, ‑і,
[Ад лац. recessus — выдаленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трупае́ды, ‑аў;
Жывёліны, якія харчуюцца трупамі памёршых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)