дыяло́г, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Размова паміж дзвюма асобамі, абмен рэплікамі.

Сцэнічны д.

2. перан. Перагаворы паміж двума бакамі.

Палітычны д.

Канструктыўны д.

|| прым. дыялагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неэквівале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца эквівалентам чаго‑н.; нераўназначны, нераўнацэнны. Неэквівалентны абмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́дно-солево́й физиол. во́дна-салявы́;

во́дно-солево́й обме́н во́дна-салявы́ абме́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мен ’мена’ (Нар. Гом.). У выніку кантамінацыі лексем ме́на і абме́н (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сератані́н, ‑у, м.

Біялагічна актыўнае рэчыва, якое рэгулюе абмен рэчываў, дзейнасць нервовай і сардэчна-сасудзістай сістэм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжбібліятэ́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да некалькіх бібліятэк. Міжбібліятэчны абанемент.

2. Які адбываецца паміж бібліятэкамі. Міжбібліятэчны абмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарцо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы; Р мн. ‑цовак; ж.

Разм. Купля або абмен рэчаў у чужаземцаў і спекуляцыя імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыда́ча ж. прида́ча;

абме́н з ~чай — обме́н с прида́чей;

◊ у ~чу — в прида́чу

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міжкалга́сны, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе, адбываецца паміж калгасамі. Міжкалгасны абмен насеннем.

2. Агульны для некалькіх калгасаў. Міжкалгасная будаўнічая арганізацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эквівале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца эквівалентам, які поўнасцю замяняе што‑н. у якіх‑н. адносінах. Эквівалентная форма гавару. Эквівалентны абмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)