Verbum

пералажы́ць, -лажу́, -ло́жыш, -ло́жыць; -ло́жаны; зак., каго-што.

Тое, што і перакласці (у 1—4 знач.).

|| наз. пералажэ́нне, -я, н.

перапаві́ць, -паўю́, -паўе́ш, -паўе́; -паўём, -паўяце́, -паўю́ць; -паві́; -паві́ты; зак., каго-што.

Спавіць нанава, інакш.

|| незак. перапавіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

перасме́шнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто любіць высмейваць, перадражніваць каго-н.

|| ж. перасме́шніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

перахвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; зак., каго (што).

Выклікаць моцнае хваляванне ў кім-н. ці ўсхваляваць многіх.

П. усю сям’ю.

піетэ́т, -у, М -тэ́це, м. (кніжн.).

Глыбокая павага, пачцівыя адносіны да каго-, чаго-н.

Да яго ўсе адносіліся з піетэтам.

адправа́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што (разм.).

Прымусіць пайсці адкуль-н.; выправадзіць, прагнаць.

|| незак. адправа́джваць, -аю, -аеш, -ае.

адсцяба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ба́ны і адсцёбаць, -аю, -аеш, -ае; -цёбаны; зак., каго-што.

Набіць, сцябаючы; адлупцаваць, адхвастаць.

А. лазінай.

азмро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Зрабіць змрочным, сумным, маркотным.

А. настрой сябра.

|| незак. азмро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

аса́нна, выкл.

У царкоўным богаслужэнні: узнёслае ўслаўленне, хвалебны вокліч у малітве.

◊

Спяваць асанну каму (кніжн., уст.) — узносіць, усхваляць каго-н.

аслу́хаць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Тое, што і абслухаць.

Урач уважліва аслухаў хворага.

|| незак. аслу́хваць, -аю, -аеш, -ае.