сте́ржень м.
1. техн. стры́жань, -жня м., шпень, род. шпяня́ м.; прут, род. пру́та м.;
металли́ческий сте́ржень металі́чны стры́жань (прут, шпень);
поршнево́й сте́ржень по́ршневы шпень (прут);
2. (нарыва) разг. стры́жань, -жня м.;
сте́ржень чи́рья стры́жань ску́лы;
3. перен. (основа) асно́ва, -вы ж.; стры́жань, -жня м.;
сте́ржень всей рабо́ты асно́ва ўсёй рабо́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суд м.
1. род. суда́ суд;
Вярхо́ўны С. — Верхо́вный Суд;
с. ідзе́! — суд идёт!;
адда́ць пад с. — отда́ть под суд; преда́ть суду́;
быць пад судо́м — быть под судо́м;
2. род. су́ду (мнение, заключение) суд;
с. гісто́рыі — суд исто́рии;
◊ сваі́м судо́м — свое́й вла́стью;
паку́ль с. ды спра́ва — пока́ суд да де́ло;
чыні́ць с. і распра́ву — твори́ть суд и распра́ву;
на няма́ і су́ду няма́ — посл. на нет и суда́ нет
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
фронт м.
1. род. фро́нту в разн. знач. фронт;
вы́страіць ва ф. — вы́строить во фронт;
лі́нія фро́нту — ли́ния фро́нта;
наступле́нне па ўсім фро́нце — наступле́ние по всему́ фро́нту;
культу́рны ф. — культу́рный фронт;
ф. рабо́т — фронт рабо́т;
ф. прыхі́льнікаў мі́ру — фронт сторо́нников ми́ра;
навальні́чны ф. — метеор. грозово́й фронт;
2. род. фро́нта фронт;
3‑і Белару́скі ф. — 3‑й Белору́сский фронт;
◊ на два франты́ — на два фро́нта;
шыро́кім фро́нтам — широ́ким фро́нтом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чын I м.
1. род. чы́ну (степень служебного положения) чин;
афіцэ́рскі ч. — офице́рский чин;
2. род. чы́на (чиновник) чин;
вышэ́йшыя чыны́ дыпламаты́чнага ко́рпуса — вы́сшие чины́ дипломати́ческого ко́рпуса
чын II: такі́м чы́нам вводн. сл. таки́м о́бразом;
які́м чы́нам — каки́м о́бразом;
найле́пшым чы́нам — наилу́чшим о́бразом;
гало́ўным чы́нам — гла́вным о́бразом;
грэ́шным чы́нам — гре́шным де́лом;
дзі́ўным чы́нам — удиви́тельным о́бразом;
не́йкім чы́нам — каки́м-то о́бразом;
пе́ршым чы́нам — пре́жде всего́; пе́рвым де́лом;
нія́кім чы́нам — нико́им о́бразом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шум I, род. шу́му м., в разн. знач. шум;
лясны́ ш. — лесно́й шум;
без шу́му — без шу́ма;
гу́кі і шу́мы — зву́ки и шу́мы;
шу́мы ў сэ́рцы — шу́мы в се́рдце;
◊ нарабі́ць шу́му — наде́лать шу́му, подня́ть шум;
і не ш. баравы́ — хоть бы что, (и) в ус не дуть;
мно́га шу́му з нічо́га — погов. мно́го шу́ма из ничего́
шум II, род. шу́му м., разг.
1. пе́на ж.;
2. на́кипь ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зов м.
1. кліч, род. клі́чу м., по́кліч, -чу м.; (призывающий голос) гука́нне, -ння ср.; (оклик) во́клік, -ку м.;
2. (приглашение) запрашэ́нне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вкруг
1. нареч., уст. наво́кал, наво́кала, навако́л, вако́л, наўко́ла, наўко́л, круго́м;
2. предлог с род. наво́кал, наво́кала, навако́л, вако́л, наўко́ла, наўко́л; круго́м (каго, чаго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
градI прям., перен. град, род. гра́ду м.;
пот ка́тится градом пот ко́ціцца гра́дам;
град поби́л рожь град збіў жы́та;
град упрёков град папро́каў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дарова́ние ср.
1. дарава́нне, -ння ср.;
2. (способность) здо́льнасць, -ці ж., та́лент, -ту м., дар, род. да́ру м.;
ко́нкурс молоды́х дарова́ний ко́нкурс малады́х та́лентаў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
благове́рная сущ., разг., шутл. жанчы́на, -ны ж.; жо́нка, -кі ж., мая́, род. маёй, мае́ ж.;
пришла́ моя́ благове́рная прыйшла́ мая́ жанчы́на (мая́ жо́нка, мая́);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)