Verbum

уме́нне, -я, н.

Здольнасць рабіць што-н., набытая ведамі, вопытам.

Пры ўменні ўсё можна зрабіць.

Пахваліць за ў. і стараннасць.

усхлі́пваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Сутаргава ўдыхаць паветра пры плачы.

|| аднакр. усхлі́пнуць, -ну, -неш, -не; -ні́.

|| наз. усхлі́пванне, -я, н.

халадзі́льны, -ая, -ае.

Прызначаны для ахаладжэння, замарожвання чаго-н., захавання чаго-н. пры штучна паніжанай тэмпературы.

Халадзільная камера.

Халадзільная тэхніка.

цыяно́з, -у, м. (спец.).

Сіняватая афарбоўка скуры пры некаторых захворваннях, звязаных з расстройствам кровазвароту; сінюшнасць, сінюха.

|| прым. цыяно́зны, -ая, -ае.

патэ́нцыя, -і, мн. -і, -цый, ж. (кніжн.).

Магчымасць, тое, што існуе ў скрытым выглядзе і можа праявіцца пры пэўных умовах.

самааку́пнасць, -і, ж. (спец.).

Спосаб вядзення гаспадаркі, пры якім расходы пакрываюцца ўласнымі даходамі прадпрыемства.

Перайсці на с. і гаспадарчы разлік.

самнамбулі́зм, -у, м. (спец.).

Разлад свядомасці, пры якім у сне чалавек аўтаматычна робіць звычайныя дзеянні; лунацізм.

|| прым. самнамбулі́чны, -ая, -ае.

святлолюбі́вы, -ая, -ае.

Які добра расце і развіваецца толькі пры нармальным сонечным святле.

Сасна — дрэва святлолюбівае.

|| наз. святлолюбі́васць, -і, ж.

серавадаро́д, -у, М -дзе, м.

Газ з рэзкім непрыемным пахам, які ўтвараецца пры гніенні бялковых рэчываў.

|| прым. серавадаро́дны, -ая, -ае.

найме́нны, -ая, -ае (спец.).

Названы, абазначаны.

○

Найменны лік — лік, пры якім стаіць назва адзінкі вымярэння (напр., 7 кілаграмаў, 5 метраў).