вяпру́к, вепрука, м.

Самец свінні. Неяк.. [Леўка] скмеціў, што Панюкоў Ціхон забіў перад вялікаднем ладнага вепрука. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паліме́нт, ‑у, М ‑нце, м.

Спец. Састаў, якім пакрываюць вырабы з дрэва і гіпсу перад залачэннем.

[Фр. poliment.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпасяўны́, ‑ая, ‑ое.

Які бывае перад сяўбою, папярэднічае сяўбе. Перадпасяўная культывацыя. Перадпасяўная апрацоўка насення. Перадпасяўны перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпо́лле, ‑я, н.

Спец. Паласа ўмацаванняў перад галоўнай пазіцыяй абароны пры адсутнасці непасрэднага кантакту з праціўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадпускавы́, ‑ая, ‑ое.

Які бывае перад пускам, папярэднічае пуску якога‑н. прадпрыемства. Перадпускавы перыяд. Перадпускавыя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перадсвято́чны, ‑ая, ‑ае.

Які бывае перад святам, папярэднічае святу. Перадсвяточны настрой. Перадсвяточная працоўная вахта. Перадсвяточныя дні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасцэ́ніум, ‑а, м.

Спец. Частка сцэны перад заслонай. На прасцэніум выходзіць акцёр.. і спявае песні. «Маладосць».

[Лац. proscenium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Віле́я ’апошні дзень перад святам ці нейкім здарэннем’ (лаг., КЭС). Да ві́лія < вігі́лія < польск. wigilia.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капітулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак.

1. Спыніўшы ваенныя дзеянні, здацца (здавацца) пераможцу на прадыктаваных ім умовах. Рэшткі нямецка-фашысцкай арміі безагаворачна капітулявалі. «Беларусь».

2. перан. Адступіць (адступаць) перад цяжкасцямі, перашкодамі; прызнаць (прызнаваць) сваё бяссілле ў чым‑н. Капітуляваць перад пагрозай. Капітуляваць у спрэчцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́даўна, прысл.

1. Даволі даўно. Цемнавата ўжо ў лесе, сонца подаўна зайшло, але гэты мяшок, мабыць, відзён будзе кожнаму нават і ў поўным змроку. Кулакоўскі.

2. Тым больш. [Ціхан:] — І тады шапкі мы не дужа ламалі перад немцам, а перад цяперашнім немцам і подаўна. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)