ро́нда,
Форма інструментальнай музыкі (сольнай ці сімфанічнай) са шматразовым паўтарэннем галоўнай тэмы ў чаргаванні з адной
[Іт. rondo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́нда,
Форма інструментальнай музыкі (сольнай ці сімфанічнай) са шматразовым паўтарэннем галоўнай тэмы ў чаргаванні з адной
[Іт. rondo.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэйту́зы, ‑аў;
1. Вузкія штаны ў абцяжку (першапачаткова для верхавой язды).
2. Жаночыя
[Ад ням. Reithosen.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэпара́цыі, ‑ый;
Выплата дзяржавай, распачаўшай вайну, дзяржавам, панёсшым страты ў гэтай вайне, грашовай
[Ад лац. reparatio — аднаўленне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
са́мба,
Спартыўная барацьба, якая дапускае прымяненне болевых прыёмаў і дазваляе перамагаць больш моцнага
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́ткі,
Звычайна ў звароце да дзяцей
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сураві́зна, ‑ы,
1. Суравая пража
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сча́лка, ‑і,
1.
2. Канат
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трос, ‑а,
Канат з пянькі
[Гал. tros.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трыло́гія, ‑і,
Тры літаратурныя
[Грэч. trilogoa.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тыяко́л, ‑у,
1. Лекавы прэпарат у выглядзе белага
2. Від сінтэтычнага каўчуку.
[Ад грэч. theion — сера.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)