прое́хаться (прокатиться) разг. прае́хаць, прае́хацца;
◊
прое́хаться на че́й-л. счёт (по чьему́-л. а́дресу) прае́хацца па кім-не́будзь, паджартава́ць (з каго).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
стра́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; незак., каго.
Прымушаць баяцца каго‑, чаго‑н., выклікаць страх у каго‑н. — О-ё-ёй! Дзедачы, не буду! — нарокам спужаўся Алесь, ведаючы, што Агей толькі страшыць. Крапіва. Саборы збуд[а]ваны хітра і з толкам: І ловяць, і страшаць, і глушаць цябе... Панчанка. Сціхлі грымоты сярдзітыя, Сэрца не страшыць іх водгулле. Трус.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дагле́дзець сов.
1. (каго, што чаще с отрицанием) усмотре́ть, досмотре́ть, догляде́ть (за кем, чем);
усі́х адра́зу не ~дзіш — за все́ми сра́зу не усмо́тришь;
не ~дзелі дзіця́ — не досмотре́ли (не догляде́ли, не усмотре́ли) за ребёнком;
2. (каго, што) присмотре́ть (за кем, чем), пригляде́ть (за кем, чем); см. дагляда́ць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дагляда́ць несов.
1. (каго, што) присма́тривать (за кем, чем), пригля́дывать (за кем, чем), смотре́ть (за кем, чем), гляде́ть (за кем, чем);
д. дзяце́й — присма́тривать (пригля́дывать, смотре́ть, гляде́ть) за детьми́;
2. (каго, што) уха́живать (за кем, чем), забо́титься (о ком, чём);
д. хво́рага — уха́живать за больны́м;
3. см. дагля́дваць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхіля́цца несов.
1. пригиба́ться, приклоня́ться;
2. (да чаго) прислоня́ться (к чему);
3. (да каго, чаго) прижима́ться (к кому, чему); припада́ть (к кому, чему), льнуть (к кому, чему);
4. (да каго) чу́вствовать расположе́ние (к кому);
1-4 см. прыхілі́цца;
5. страд. пригиба́ться, приклоня́ться; прислоня́ться; прижима́ться; см. прыхіля́ць 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыхіна́цца несов.
1. (да каго, чаго) прижима́ться (к кому, чему), припада́ть (к кому, чему); (да чаго) прислоня́ться (к чему);
2. (да каго) чу́вствовать расположе́ние (привя́занность) (к кому);
3. (да чаго) разг. дру́жно бра́ться (за что);
1-3 см. прыхіну́цца 1-3;
4. страд. прижима́ться, прислоня́ться; прикрыва́ться; см. прыхіна́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дагрузі́ць, ‑гружу, ‑грузіш, ‑грузіць; зак., каго-што.
1. Скончыць пагрузку каго‑, чаго‑н. Дагрузіць астаткі вугалю на платформу.
2. і чаго. Дабавіць грузу да поўнай нагрузкі. Дагрузіць баржу лесаматэрыялам. Дагрузіць у машыну збожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́труціць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць; зак., каго-што.
Вынішчыць каго‑, што‑н. хімічным спосабам, атрутай; вымарыць. Вытруціць мышэй. // перан. Поўнасцю знішчыць, выкараніць. Вялікая крыўда магла вытруціць з душы ўсё, пакінуць толькі сумныя ўспаміны. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асарамаці́ць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., каго.
Разм. Паставіць каго‑н. у становішча, якое прымушае адчуць сорам, няёмкасць. Андрушка ўзяў з рук у Мацвея плуг. Яму цяпер было страшна асарамаціць сябе перад Мацвеем. Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засва́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго, за каго і без дап.
Разм. Дамовіцца аб шлюбе; сасватаць. — А ведаеш, Валя, ты жанчына прыгожая, і каб гэта раней, чэснае слова, я цябе засватаў бы. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)