начу́біць, ‑чублю, ‑чубіш, ‑чубіць; зак., каго.

Разм. Нацягаць, натузаць за валасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неадабрэ́нне, ‑я, н.

Адмоўная ацэнка каго‑, чаго‑н. Выказаць сваё неадабрэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паспі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паспіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастра́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Разм. Страшыць час ад часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пастрыно́жваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Стрыножыць усіх, многіх. Пастрыножваць коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Асядлаць усіх, многіх (коней).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патаўха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Таўхаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзбу́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Узбудзіць усіх, многіх. Паўзбуджваць дзяцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзвала́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паўзвалакаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўкі́дваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і паўкідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)