Verbum

кампліме́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Пахвальны водзыў, прыемныя словы.

Сказаць каму-н. к.

|| прым. камплімента́рны, -ая, -ае (кніжн.).

скармі́ць, скармлю́, ско́рміш, ско́рміць; ско́рмлены; зак., што.

Зрасходаваць на корм каму-н.

С. каровам кукурузны сілас.

|| незак. ско́рмліваць, -аю, -аеш, -ае.

заляца́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., да каго.

Аказваць увагу каму-н., імкнучыся выклікаць прыхільнасць.

З. да жанчыны.

|| наз. заляца́нне, -я, н.

зламы́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто жадае каму-н. зла, чыніць зло; злоснік.

|| ж. зламы́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

авансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго-што.

Даць (даваць) аванс каму-, чаму-н.

А. рабочых.

А. прадпрыемства.

адпавяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каму-чаму.

Быць, знаходзіцца ў адпаведнасці з кім-, чым-н.

А. свайму прызначэнню.

Копія адпавядае арыгіналу.

ты́каць², -аю, -аеш, -ае; незак., каму і без дап. (разм., неадабр.).

Звяртацца да каго-н. на «ты».

|| наз. ты́канне, -я, н.

харчава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; незак., каго-што.

Даваць, дастаўляць каму-н. ежу; карміць.

Х. усю сям’ю.

|| наз. харчава́нне, -я, н.

хо́ладна, у знач. вык.

1. Пра халоднае надвор’е.

Раніцай х.

2. каму-чаму. Аб стане чалавека, які адчувае холад.

Мне х.

шы́я, -і, мн. -і, шый, ж.

Частка цела, якая злучае галаву з тулавам.

Доўгая ш.

◊

Даць па шыі каму-н. — выгнаць, зняць з працы каго-н.

Намыліць шыю каму-н. — моцна аблаяць, строга спагнаць.

На шыі вісець (або сядзець) у каго-н. — быць цяжарам, клопатам для каго-н.

На шыю вешацца каму-н. — пра жанчыну: назойліва дабівацца ўвагі.

Скруціць або зламаць шыю на чым-н. — пацярпець няўдачу, загінуць.

|| памянш. шы́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, шы́ек, ж.

|| прым. шы́йны, -ая, -ае.