стык, -у, мн. -і, -аў, м.

Месца злучэння, сутыкнення двух канцоў, дзвюх частак чаго-н.

С. участкаў.

С. панэлей.

На стыку дзвюх эпох.

|| прым. сты́кавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ся́бар, -бра, мн. сябры́, -бро́ў, м.

1. Той, хто звязаны з кім-н. сяброўствам.

Мой найлепшы с.

2. чаго. Прыхільнік, абаронца.

Сябры прыроды.

|| прым. сябро́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

транс...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які рухаецца, праходзіць цераз якую-н. прастору, напр.: трансарктычны, трансатлантычны;

2) размешчаны за межамі чаго-н., напр., трансальпійскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узнача́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., што.

Стаць на чале чаго-н., узяць на сябе кіраўніцтва чым-н.

У. дэлегацыю.

У. камісію.

|| незак. узнача́льваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

умяшча́льны, -ая, -ае.

1. Які ўмяшчае значную колькасць, многа каго-, чаго-н.

У. зала.

У. чамадан.

2. Які можа ўмясціцца.

|| наз. умяшча́льнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарцёж, -цяжа́, мн. -цяжы́, -цяжо́ў, м.

Умоўнае графічнае адлюстраванне чаго-н. (збудавання, агрэгата, дэталі і пад.) на паперы, кальцы (у 1 знач.) і інш.

Ч. пяціпавярховага дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шматбако́вы, -ая, -ае.

1. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў ці ўдзельнікаў чаго-н.

Ш. дагавор.

2. Які вызначаецца шырынёй, разнастайнасцю, рознабаковы.

Шматбаковая дапамога.

|| наз. шматбако́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эксперты́за, -ы, мн. -ы, -ты́з, ж.

1. Даследаванне, вывучэнне або разгляд экспертамі чаго-н. з мэтай даць ацэнку, зрабіць заключэнне.

Медыцынская э.

2. Экспертная камісія.

Э.

ВАК.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жада́нне, ‑я, н.

1. Унутранае імкненне, цяга да ажыццяўлення чаго‑н.; хаценне чаго‑н.; ахвота. [Віця] вельмі хацеў азірнуцца, але перамог такое жаданне. Чарнышэвіч. — Вось тваё жаданне і збылося, — усміхнуўся. Мірон. Маўр.

2. Прадмет захаплення, мары і пад. Вучоба — вось яго жаданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навыця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Выцягнуць, выняць, вырваць адкуль‑н. многа чаго‑н. Навыцягваць нітак з палатна. □ Віця падтрымліваў за руку Грышу Званкова, і той, павісшы над вадой, навыцягваў жоўтых кветак на тоўстых, нібы зялёныя алоўкі, мокрых сцяблінах. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)