Verbum

спы́рснуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Пырскаючы на каго‑, што‑н., намачыць; апырскаць. [Сцёпка] папярхнуўся вадой, якую трымаў у роце, рыхтуючыся спырснуць марлю, і кінуўся да мяне: — Здароў, братка, здароў, студэнт. Радкевіч.

трэці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго.

Пагардліва абыходзіцца з кім‑н., зневажальна адносіцца да каго‑н. Буржуазныя нацыяналісты з «Нашай нівы» спрабавалі трэціраваць Янку Купалу, Якуба Коласа і другіх паэтаў-рэалістаў. Ларчанка.

[Ад фр. traiter — абыходзіцца.]

зрысава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., каго-што.

Тое, што і змаляваць.

інвекты́ва, ‑ы, ж.

Кніжн. Рэзкае выступленне, выпад супраць каго‑, чаго‑н.

[Ад лац. invectiva oratio — лаянкавая прамова.]

кааптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Правесці (праводзіць) кааптацыю.

караву́льшчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто каравуліць, вартуе каго‑, што‑н.

грэ́баванне, ‑я, н.

Адсутнасць павагі, пагардлівыя адносіны да каго‑, чаго‑н.

дадзяўба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Тое, што і дадзяўбці.

зафаршырава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Начыніць фаршам. Зафаршыраваць рыбу.

збаёдаваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго-што.

Тое, што і збаёдаць.