франтыспі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да франтыспіса, служыць франтыспісам. Франтыспісны малюнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фугава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для фугавання, прызначаны для яго. Фугавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фуго́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для фугоўкі, прызначаны для яе. Фуговачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлебарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для рэзкі хлеба. Хлебарэзны нож. Хлебарэзны, стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шліхтава́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаецца, служыць для шліхтавання ​1. Шліхтавальны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

далуча́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для далучэння.

Д. провад.

2. У граматыцы: які з’яўляецца дапаўненнем, дадаткам да чаго-н. або які служыць для далучэння ці заснаваны на спосабе далучэння.

Далучальныя адносіны.

Д. злучнік.

Д. сказ.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Пэўны размер.

Зняць мерку.

2. Прадмет, які служыць для вымярэння даўжыні.

◊

Мераць адной меркай — падыходзіць да ўсіх і да ўсяго аднолькава, не ўлічваючы асаблівасцей кожнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́рны, -ая, -ае.

1. Рытмічны, роўны.

М. крок.

2. Які служыць для вымярэння чаго-н.

М. сажань.

3. Сярэдні па сіле, памерах (разм.).

М. ў росце.

|| наз. ме́рнасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прычы́ннасць, -і, ж.

1. Датычнасць, дачыненне да чаго-н.

Мець п. да справы.

2. У філасофіі: узаемная сувязь з’яў, ва ўзнікненні і развіцці якіх адна служыць прычынай чаго-н., а другая — вынікам, адна параджаецца другой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

металарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для апрацоўкі металаў рэзаннем. Металарэзныя станкі. Металарэзны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)