Verbum

пратэжэ́, нескл., м. і ж., каго або чый (кніжн.).

Асоба, якая карыстаецца чыёй-н. пратэкцыяй.

Гэты юнак — ваш п.

прахарчава́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́й; -чава́ны; зак., каго (што).

Пракарміць.

|| незак. прахарчо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прахарчо́ўванне, -я, н.

про́цьма, -ы, ж.

1. Бездань, прорва (у 1 знач.; уст.).

2. перан., каго-чаго. Вялікае мноства, безліч.

П. народу.

пэ́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак. (разм.).

1. гл. пэцкаць.

2. каго (што), па чым. Ударыць.

П. па твары.

пяле́гаваць, -гую, -гуеш, -гуе; -гуй; -гаваны; незак., каго-што (разм.).

Песціць, любоўна даглядаць.

П. дзіця.

|| наз. пяле́гаванне, -я, н.

запужа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго (што).

Частымі пагрозамі зрабіць палахлівым.

З. дзіця.

|| незак. запу́жваць, -аю, -аеш, -ае.

засаро́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго.

Дакараючы або выкрываючы ў чым-н., прымусіць адчуць моцны сорам.

З. гарэзніка.

засудзі́ць, -уджу́, -у́дзіш, -у́дзіць; -у́джаны; зак., каго (што).

Абвінаваціць па прыгавору суда.

З. злачынца.

|| незак. засу́джваць, -аю, -аеш, -ае.

здружы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; -у́жаны; зак., каго (што).

Звязаць дружбай, зблізіць.

Іх здружыла праца.

|| незак. здру́жваць, -аю, -аеш, -ае.

змяшча́льны, -ая, -ае.

Які здольны ўмясціць вялікую колькасць каго-, чаго-н.

З. бак.

Змяшчальнае памяшканне.

|| наз. змяшча́льнасць, -і, ж.