Verbum

даве́рыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак., каму-чаму.

Паверыць каму-, чаму-н., паспадзявацца на каго-, што-н.

Яму можна д.

дагадзі́ць, -гаджу́, -го́дзіш, -го́дзіць; -го́джаны; зак., каму-чаму.

Задаволіць каго-н., зрабіўшы яму што-н. прыемнае; улагодзіць.

Д. гасцям.

двайні́к¹, -а́, мн. -і́, -о́ў, м., чый або каго.

Чалавек, які мае поўнае падабенства з другім чалавекам.

Мой д.

дзіві́ць, дзіўлю́, дзі́віш, дзі́віць; незак., каго-што.

Выклікаць здзіўленне, рабіць моцнае ўражанне.

Хірурга дзівіла цярплівасць раненага.

Яна прыгажосцю дзівіла.

дэзынфармава́ць, -му́ю, -му́еш, -му́е; -му́й; -мава́ны; зак. і незак., каго-што.

Увесці (уводзіць) у зман няправільнай або фальшывай інфармацыяй.

дэлегава́ць, -гу́ю, -гу́еш, -гу́е; -гу́й; -гава́ны; зак. і незак., каго (што).

Паслаць (пасылаць), выбраць (выбіраць) дэлегатам.

Д. на з’езд.

натуралізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; зак. і незак., каго (кніжн.).

Даць (даваць) правы грамадзянства (чужаземцу).

|| наз. натураліза́цыя, -і, ж.

паабмо́тваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Абматаць чым-н. усё, многае або ўсіх, многіх.

П. ногі анучамі.

паабскуба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны і паабску́бваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак, каго (што).

Тое, што і пааскубаць, пааскубваць.

паабстрыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., каго-што.

Абстрыгчы ўсё, многае або ўсіх, многіх.

П. ногці.

П. усіх авечак.