золота́рь

1. (ювелир) уст. залата́р, -ра́ м.;

2. (позолотчик) спец. пазало́тнік, -ка м.;

3. (ассенизатор) прост., уст. залата́р, -ра́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

блажь прост. дур, род. ду́ру м., ду́рыкі, -каў ед. нет;

вы́кинь блажь из головы́ вы́кінь дур з галавы́, кінь ду́рыкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

байба́к

1. зоол. байба́к, -ка м.;

2. перен. абібо́к, -ка м., разг. цяльпу́к, род. цельпука́ м., прост. цюхця́й, -цяя́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гу́зка ж.

1. (у птицы) прост. гу́зка, -кі ж., задо́к, -дка́ м.;

2. типогр. гу́зка, -кі ж., хво́сцік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навива́ть несов.

1. навіва́ць; (накручивать) накру́чваць; (наматывать) намо́тваць;

2. (завивать волосы) прост. завіва́ць;

3. обл. (укладывать на воз) наклада́ць, накла́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

определи́ться

1. (выясниться) акрэ́сліцца; вы́светліцца;

2. (выяснить своё местонахождение) вы́значыць (вы́светліць) свае́ месцазнахо́джанне;

3. (поступить куда-л.) уст., прост. паступі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обороти́ть сов., прост.

1. (повернуть) павярну́ць;

2. (превратить) фольк. перавярну́ць (у каго); ператвары́ць (у што); абярну́ць (у каго, у што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пережо́г в разн. знач., прост. перапа́л, -лу м.;

пережо́г кирпича́ перапа́л цэ́глы;

пережо́г горю́чего перапа́л па́ліва;

пережо́г ста́ли перапа́л ста́лі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понаторе́ть сов., прост. налажы́цца (да чаго); (наловчиться) напрактыкава́цца (у чым), прызвыча́іцца (да чаго); налаўчы́цца; (набить руку) набі́ць руку́ (на чым).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пору́шить сов., прост.

1. разбуры́ць, пабуры́ць; (обрушить) абвалі́ць, абуры́ць;

2. (сдирая шелуху, очистить) спец. абадра́ць, ашатрава́ць;

3. уст. (нарушить) пару́шыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)