планёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак, ж.
Разм. Кароткая вытворчая нарада па абмеркаванню плана работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
электразва́ршчык, ‑а, м.
Рабочы, спецыяліст па электразварцы. Сахор вельмі добры электразваршчык, а спецыялісту заўсёды работы хапае. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Кілі́м ’вялікі шарсцяны, бязворсавы дыван ручной работы’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Мат. Гом.), ’гунька’ (Гарэц.). Запазычанне з тур. kilim ’невялікі дыван’ (Локач, 94). Трэба думаць, праз украінскае пасрэдніцтва, якое адыграла тую ж ролю для польскага і літоўскага арэалаў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аддзе́лка, -і, ДМ -лцы, ж.
1. Наданне якога-н. пэўнага выгляду (шляхам рамонту, апрацоўкі, аздаблення і пад.).
А. кватэры.
2. Тое, што служыць упрыгожаннем, аздобай чаго-н.
Карункавая а.
|| прым. аддзе́лачны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Аддзелачныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адпачы́нак, -нку, мн. -нкі, -нкаў, м.
1. Перапынак у рабоце, у якім-н. занятку для аднаўлення сіл.
Працавалі без адпачынку.
2. Часовае вызваленне ад службы, работы для аднаўлення сіл, для лячэння і пад.; водпуск.
Права на а.
Чарговы а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Сачыне́нне ’від пісьмовай школьнай работы, звязаны з выкладаннем сваіх думак на пэўную тэму’ (ТСБМ). З рус. сочине́ние ’тс’; гл. Крукоўскі, Уплыў, 56. У рускай аддзеяслоўны дэрыват ад сочини́ть, ад прасл. *sǫ‑ ’з’ і прасл. *činiti ’чыніць’ (гл. чыніць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ту́лікі: ту́лікі церці ‘гультайнічаць, біць бібікі’ (пух., Жыв. сл.). Магчыма, да папярэдняга слова — ‘рабіць простыя рэчы, займацца несур’ёзнымі справамі’, генетычна звязана з туляцца ‘хадзіць без работы, ацірацца’, аналагічна да тачыць лясы ‘марна траціць час у размовах’ і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аздо́бны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да аздобы, служыць для аздобы. Паўшаўковы аздобны шнур. Аздобны цэх. Аздобныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зага́нны, ‑ая, ‑ае.
1. Дрэнны, няправільны; з заганамі. Заганны стыль работы. Заганная тэорыя.
2. Амаральны, непрыстойны. Заганны ўчынак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збожжаўбо́рачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да збожжаўборкі. Збожжаўборачныя работы. Збожжаўборачная пара. // Які прызначаецца для збожжаўборкі. Збожжаўборачны камбайн.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)