натрусі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ру́сіцца; зак. (разм.).

Насыпацца, высыпацца пры трасенні, вытрасанні.

Натрусілася мукі на стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрадукты́ўны, -ая, -ае.

У граматыцы: такі, пры дапамозе якога не ўтвараюцца новыя словы.

Непрадуктыўныя суфіксы.

|| наз. непрадукты́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

града́цыя, -і, ж.

Паслядоўнасць, паступовасць у размяшчэнні чаго-н., пры пераходзе ад аднаго да другога.

|| прым. градацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дырыжы́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., чым.

Кіраваць аркестрам або хорам пры выкананні музычнага твора.

|| наз. дырыжы́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шано́ўны, -ая, -ае.

Дастойны павагі, паважаны; які выклікае павагу.

Ш. ўзрост.

Шаноўныя таварышы! (пры звароце).

|| наз. шано́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ш-ш, выкл. (разм.).

1. Ужыв. як заклік захоўваць цішыню.

2. Абазначае гукі, якія ўтвараюцца пры шыпенні і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лейко́з, -у, м.

Пухліннае захворванне крывятворнай тканкі, пры якім рэзка павялічваецца колькасць лейкацытаў (разм. белакроўе).

|| прым. лейко́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раскла́няцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

Пакланіцца адзін аднаму пры сустрэчы або расставанні.

Ветліва р.

|| незак. раскла́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлемо́ст, -мо́ста, М -сце, мн. -масты́, -масто́ў, м.

Тэлевізійная сувязь на далёкія адлегласці пры дапамозе касмічных апаратаў.

Касмічны т.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрпенці́н, -у, м.

Смалістае рэчыва, што выдзяляецца пры надрэзе хваёвых дрэў; жывіца (у 1 знач.).

|| прым. тэрпенці́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)