сніць (каго, што) несов. ви́деть сон (сны); ви́деть во сне; сни́ться (кому кто, что);

яна сні́ла цудо́ўны сон — она́ ви́дела чуде́сный сон;

ён сніў дом і сваі́х ро́дных — он ви́дел во сне дом и свои́х родны́х, ему́ сни́лся дом и родны́е;

спіць і с. — спит и ви́дит (во сне)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сці́снуць сов.

1. в разн. знач. сжать, сдави́ть, сти́снуть;

с. зу́бы — сжать (сти́снуть) зу́бы;

с. у абні́мках — сжать (сти́снуть) в объя́тиях;

с. каму́е́будзь руку́ — сжать (сдави́ть, сти́снуть) кому́-л. ру́ку;

2. перен. (сократить) сжать;

с. тэ́рміны — сжать сро́ки;

3. перен. (сердце, грудь и т.п.) сжать, сдави́ть, стесни́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́ма ж., прям., перен. я́ма;

глыбо́кая я. — глубо́кая я́ма;

памы́йная я. — помо́йная я́ма;

даўгава́я я. — долгова́я я́ма;

во́ўчая я. — во́лчья я́ма;

паве́траная я. — возду́шная я́ма;

капа́ць я́му — (каму) рыть я́му (кому);

не капа́й друго́му я́мы, сам ува́лішся ў яе́посл. не рой друго́му я́мы, сам в неё упадёшь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падо́бны (на каго, што, да каго, чаго і без дап.) похо́жий (на каго, что); схо́дный, схо́жий (с кем, чем), подо́бный (кому, чему и без доп.);

~ныя трохвуго́льнікімат. подо́бные треуго́льники;

нічо́га ~нага! — ничего́ подо́бного! ничу́ть не быва́ло!

і да таго́ ~нае — (сокращённо і да т.п. —) и тому́ подо́бное (сокращённо и т.п.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цяжа́р, -ру м.

1. в разн. знач. тя́жесть ж.;

ц. но́шы — тя́жесть но́ши;

падня́ць ц. — подня́ть тя́жесть;

ц. ка́ры — тя́жесть наказа́ния;

ц. у галаве́ — тя́жесть в голове́;

2. перен. бре́мя ср.;

непасі́льны ц. — непоси́льное бре́мя;

цэнтр ~ру — центр тя́жести;

скі́нуць ц. — сбро́сить бре́мя;

быць ~рам — (для каго) быть в тя́жесть (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наце́шыцца сов.

1. (кім, чым, з каго, чаго і без дап.) нате́шиться (кем, чем и без доп.); нара́доваться (на кого, что, кому, чему и без доп.);

дзіця́ ~шылася ца́цкай — ребёнок нате́шился игру́шкой;

ма́ці не н. з сы́на — мать не нара́дуется на сы́на;

2. (удовлетвориться взаимной любовью) намилова́ться;

3. наслади́ться;

н. жыццём — наслади́ться жи́знью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забяспе́чыць сов.

1. (предоставить средства для жизни) обеспе́чить; (доставить что-л. кому-л. — ещё) снабди́ть; (дать в достаточном количестве — ещё) удовлетвори́ть;

з. сваю́ сям’ю́ — обеспе́чить свою́ семью́;

з. заво́д па́лівам — обеспе́чить (снабди́ть, удовлетвори́ть) заво́д то́пливом;

2. (сделать возможным, реальным что-л.) обеспе́чить;

з. мір ва ўсім све́це — обеспе́чить мир во всём ми́ре

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытулі́ць сов.

1. (да каго, чаго) прижа́ть (к кому, чему); прислони́ть (к чему);

п. дзіця́ да грудзе́й — прижа́ть ребёнка к груди́;

п. галаву́ да паду́шкі — прислони́ть го́лову к поду́шке;

2. перен. приюти́ть, приласка́ть, пригре́ть;

3. (спрятать, защитить) укры́ть;

стары́ лес ~лі́ў партыза́н — ста́рый лес укры́л партиза́н;

няма́ дзе галаву́ п. — не́где (не́куда) го́лову приклони́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бро́сить сов., в разн. знач. кі́нуць; см. броса́ть;

бро́сить ка́мень (ка́мнем, гря́зью) (в кого) кі́нуць ка́мень (ка́менем, гра́ззю) (у каго);

бро́сить в лицо́ (кому) кі́нуць у твар (каму);

бро́сить я́корь кі́нуць я́кар;

бро́сить перча́тку кі́нуць пальча́тку;

бро́сить взгляд кі́нуць по́зірк, гля́нуць;

бро́сить вы́зов кі́нуць вы́клік, вы́клікаць;

бро́сить тень (на чьё-л. и́мя) кі́нуць цень (на чыё імя́);

хоть брось прост. хоць кінь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскры́ть сов.

1. (коробку, дверь и т. п.) адчыні́ць, мног. паадчыня́ць; (широко) расчыні́ць, мног. парасчыня́ць;

2. (обнажить) раскры́ць, мног. параскрыва́ць;

3. (рот) разя́віць, мног. паразяўля́ць;

4. (глаза) расплю́шчыць, мног. парасплю́шчваць;

5. (книгу) разгарну́ць, мног. паразго́ртваць;

6. перен. (разоблачить) вы́крыць, мног. павыкрыва́ць; (тайну) раскры́ць;

раскры́ть глаза́ (кому) адкры́ць во́чы (каму);

раскры́ть (чью) игру́ вы́крыць (чые) заду́мы (падко́пы);

раскры́ть рот разя́віць рот;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)