Verbum

канструкты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які складае аснову чаго‑н.; істотны, важны. Канструктыўная прапанова. Канструктыўныя папраўкі.

канстытуты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які складае аснову чаго‑н.; вызначальны. Канстытутыўныя палажэнні. Канстытутыўныя ўласцівасці.

[Лац. constitutus — вызначаны.]

гераіза́цыя, ‑і, ж.

Надзяленне гераічнымі рысамі каго‑, чаго‑н. Гераізацыя працы ў мастацкай творчасці.

гладзі́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для гладжання чаго‑н. Гладзільная машына. Гладзільны капыл. Гладзільная дошка.

даба́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць дабаўкай да чаго‑н.; дадатковы. Дабавачны паёк. Дабавачныя сродкі.

дабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Закончыць брыццё каго‑, чаго‑н. Дабрыць бараду.

давы́канаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць выкананне чаго‑н. Давыканаць план за паўгоддзе.

дамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Закончыць малацьбу чаго‑н. Дамалаціць грэчку. Дамалаціць авёс.

заціска́льнік, ‑а, м.

Разм. Асоба, якая заціскае. абмяжоўвае свабоднае праяўленне чаго‑н. Заціскальнік крытыкі.

згу́шчанасць, ‑і, ж.

Вялікая гушчыня, шчыльнасць чаго‑н. Згушчанасць насельніцтва ў горадзе. Згушчанасць пасеваў.