пахвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.

Хваляваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабцяжа́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Празмерна, занадта абцяжарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераарыентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Сарыентаваць па-іншаму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нелаяльнага; нелаяльныя адносіны да каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненаві́сніцтва, ‑а, н.

Адносіны, поўныя нянавісці да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несвабо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які залежыць ад каго‑, чаго‑н.; несамастойны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Абдурыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабдыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Тое, што і паабнімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераназна́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Назначыць нанава. Пераназначыць дзяжурнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасва́таць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Пасватаць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)