зго́ншчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца згонкай каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здэмаралізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., каго-што.

Разм. Выклікаць дэмаралізацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

басці́, бадзе; незак., каго-што чым.

Тое, што і бадаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́франціць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак., каго.

Разм. Элегантна адзець; разадзець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́цверазіць, ‑ражу, ‑разіш, ‑разіць; зак., каго.

Прывесці да цвярозага стану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вэ́дзгаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.

Разм. Брудзіць, пэцкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акаталі́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Схіліць у каталіцкую веру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апе́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

Пакрыць, упрыгожыць пер’ем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплю́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Апырскаць, абліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязво́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Пазбавіць волі; зрабіць бязвольным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)