палупцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго.

Разм. Лупцаваць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Лячыць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несвабо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які залежыць ад каго‑, чаго‑н.; несамастойны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабду́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Абдурыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабдыма́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Тое, што і паабнімаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыту́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Вытурыць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намардава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., каго.

Разм. Вельмі знясіліць, намучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насмяя́нне, ‑я, н.

Грубы, зневажальны здзек з каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наўю́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго.

Нагрузіць уюкамі. Наўючыць вярблюдаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нелаяльнага; нелаяльныя адносіны да каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)