Verbum

нахво́снік, ‑а, м.

Частка вупражы — рэмень, які ідзе па спіне каня ад сядла або падсядзёлка і праходзіць пад хвастом.

парвеню́, нескл., м.

Уст. зневаж. Чалавек, які прабіўся ў вышэйшыя слаі грамадства або хутка дасягнуў высокага службовага становішча; выскачка.

[Фр. parvenu.]

паўкру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Укруціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паўкручваць лямпачкі. Паўкручваць дзяцей у хусткі.

паўпіха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Увапхнуць, упіхнуць усіх, многіх або ўсё, многае. Паўпіхаць рэчы ў чамадан.

пахі́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што або чым.

Час ад часу, злёгку хістаць. Вецер пахістваў дрэвы. Пахістваць галавой.

пашарпа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Знасіць, падраць у выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Пашарпаць паліто. Пашарпаць стол.

пеа́н, ‑а, м.

1. У старажытнай Грэцыі — гімн богу або з выпадку вайны.

2. Тое, што і пеон ​¹.

[Грэч. paián і paión.]

пераахаладзі́ць, ‑ладжу, ‑лодзіш, ‑лодзіць; зак., каго-што.

Вельмі ахаладзіць. // Спец. Ахаладзіць ніжэй тэмпературы замярзання або кандэнсацыі. Пераахаладзіць вадкі аміяк.

перавазі́ць, ‑важу, ‑возіш, ‑возіць; зак., каго-што.

Возячы, паступова перавезці, пераправіць усё, многае або ўсіх, многіх. Перавазіць усе снапы.

неадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае на сабе адзення; голы.

2. Дрэнна адзеты або адзеты не па сезону.