Пліско́ўка ’вяроўка, якою прывязваюць ворчык да бараны’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, з ’ маскоўка — вяроўка з пласканёў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пракамя́шыць ’прайсці па бруку’ (карэліц., Сцяшк. Сл.). Няясна. Іранічнае ўтварэнне ад камашы ’чаравікі з паўхалявамі’ (гл.)?

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прысе́дак ’застаронак для снапоў, мякіны’ (калінк., Нар. сл.). Няясна; магчыма, з *пры‑асе́так, гл. асе́ць, прыасётак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пу́льжына (pulżyno) ’лапатка для ачысткі плуга’ (Тарн.). Няясна; відаць, да плуг з перастаноўкай і суфіксам ‑ьш‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Рамеслівы, рэме́слівы ’зласлівы, непрыхільны, злапамятлівы’ (ТС). Няясна; хутчэй за ўсё да рэмстваваць ’злоснічаць, абгаворваць, ганіць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рыса́к ’пародзісты конь’ (ТСБМ), рысакомі ’рыссю’ (Сцяшк.), рысако́м ’рыссю’ (Янк. 1). Няясна. Магчыма, ад ры́скаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Спахо́мы ‘пакаты (бераг)’ (Сцяшк. Сл.). Няясна; параўн. польск. pachać ‘капаць; зразаць’ (Фасмер, 3, 220). Гл. пахаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стурса́к ‘штандара’, мн. л. стурсакы́ (жабін., ЛА, 4). Параўн. польск. stursać (< szturchać, Варш. сл.) ‘штурхаць’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Стэ́рац (стэ́рэц) ‘частка ўзаранага поля ад мяжы да баразны пры ворыве ўраскідку’ (івац., Жыв. сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Су́біна ’палавіна (звыч. кола) счыненай дамашняй каўбасы’ (мёрск., Нар. ск.). Няясна (іранічна да літ. subinė ’зад’?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)