ширь шыр, род. шы́ры ж., шырыня́, -ні́ ж.;

во всю ширь на ўсю шыр (шырыню́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ячея́ ж.

1. (в сотах) ячэ́я, род. ячэ́і ж.;

2. (в сети) во́чка, -чка ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыцэ́л м.

1. род. прыцэ́лу (действие) прице́л;

лі́нія ~лу — ли́ния прице́ла;

2. род. прыцэ́ла (приспособление) прице́л;

ра́мка ~ла — ра́мка прице́ла;

апты́чны п. — опти́ческий прице́л;

пастая́нны п. — постоя́нный прице́л;

◊ узя́ць (браць) на п. — взять (брать) на прице́л;

палі́тыка далёкага ~лу — поли́тика да́льнего прице́ла;

далёкі п. — далёкий (да́льний) прице́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уно́с

1. знос, род. зно́су м.;

2. (воровство) крадзе́ж, род. крадзяжу́ м.;

3. спец. (то, что уносится при горении из печей и котлов) вы́нас, -су м.;

4. спец. (о запряжке) вы́нас, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ху́до​I сущ. лі́ха, род. лі́ха ср., мн. нет, зло, род. зла ср., мн. нет;

◊

нет ху́да без добра́ посл. лі́ха без дабра́ не быва́е; няма́ лічо́га ліхо́га, каб на до́брае не вы́йшла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

черда́к м.

1. (жилого помещения) гара́, род. гары́ ж., гары́шча, -ча ср.; (нежилого помещения) вы́шкі, род. вы́шак ед. нет;

2. (комната под самой кровлей) падда́шак, -шка м.;

жить на чердаке́ жыць на падда́шку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Від 1 ’від, перспектыва, якая адкрываецца перад вачамі’ (БРС, КТС, Шат.); ’выгляд’ (БРС, КТС, Сцяшк. МГ, Янк. I); ’агульнае выражэнне твару’ (Шат.); ’твар’ (Янк. I, Яруш., Гарэц., Нас., Бяльк., Мат. Гом., Шатал.); ’паштоўка’ (Мат. Гом.). Укр. вид ’твар’; ’зрок’ рус. вид ’зрок’; ’знешні выгляд’; ’мясцовасць, перспектыва, што адкрываецца перад вачамі’, ст.-рус. видъ ’здольнасць бачыць, зрок’; ’відовішча’; ’знешні выгляд’; ’прывід, здань, праява’, польск. wid ’прывід, здань, дух’; ’святло, зрок’ у выражэнні ani widu, ani slychu ’ні слыху, ні дыху’, уст. ’выгляд, знешні від’, чэш. vid (кніжн.) ’спосаб бачання’; ’відовішча’; ’зрок’; ’выгляд, форма’, славац. vid ’бачанне, успрыманне на зрок’, (кніжн.) ’зрок, погляд’; ’выгляд’; ’спосаб спаглядання, назірання; светапогляд’, славен. vȋd ’зрок’; ’глядзенне, назіранне, нагляданне’; ’твар, выгляд’; ’краявід, ландшафт’, серб.-харв. ви̑д ’зрок, увага, поле зроку’; ’відно’, макед. вид ’зрок’; ’знешні выгляд’; ’від, гатунак, род’, балг. вид ’знешнасць’; ’выгляд’; ’краявід’, ст.-слав. видъ ’вобраз, знешні выгляд’; ’род, від, характар’; ’форма’; ’нагляданне’; ’агляд’. Прасл. vidъ, роднаснае з літ. véidas ’твар, воблік’, veidaĩ ’шчокі’, лат. veĩds ’форма, вид, выгляд’, грэч. (Ϝ)εἶδος ’вобраз, від, фігура, форма’, ст.-інд. vēda ’выгляд’, vḗdaḥ ’веды’; ’абачлівасць, асцярожнасць’, авест. vaēdah‑ ’валоданне’. І.‑е. *u̯eidos ’тое, што відаць’. Параўн. яшчэ Траўтман, 358; Мюленбах-Эндзелін, 4, 522; Майргофер, 21, 254; Праабражэнскі, 82; Фасмер, 1, 312; Шанскі, 1, В, 93; КЭСРЯ, 80; БЕР, 1, 143.

Від 2 (біял.) ’від, разнавіднасць, тып’ (КТС, БРС). Запазычана з рус. вид ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзяк (род. дзяка́) м.

1. ист. дьяк;

2. дьяк, понома́рь, дьячо́к;

◊ поп саграшы́ў, а дзяка́ ве́шаюць — погов. с больно́й головы́ на здоро́вую

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

груз (род. гру́зу) м., в разн. знач. груз;

падня́ць г. — подня́ть груз;

кашто́ўны г. — це́нный груз;

◊ ляжа́ць мёртвым ~зам — лежа́ть мёртвым гру́зом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ўш (род. каўша́) м., в разн. знач. ковш;

зачэ́рпаць каўшо́м мукі́ — зачерпну́ть ковшо́м муки́;

ліце́йны к. — лите́йный ковш;

к. экскава́тара — ковш экскава́тора

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)