Verbum

паапуха́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Апухнуць, ацячы — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Людзі паапухалі. Ногі паапухалі.

паахіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Ахінуць з усіх бакоў усё, многае або ўсіх, многіх. Паахінаць ногі коўдраю.

пабры́ць, ‑брыю, ‑брыеш, ‑брые; зак., каго-што.

Зрэзаць брытвай начыста валасы сабе або каму‑н. Пабрыць бараду. Пабрыць хворага.

павыло́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылавіць усіх, многіх або ўсё, многае. Павылоўліваць рыбу. Павылоўліваць бярвенне з рэчкі.

павысяка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Высячы ўсё або вялікую колькасць чаго‑н. Павысякаць лясы. Павысякаць надпісы на скалах.

паго́цквацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. Гоцкацца злёгку або час ад часу. Пасля шашы танк пагоцкваўся на калдобінах. Беразняк.

падаву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Давучыць усіх, многіх або ўсё, многае. Падавучваць сваіх вучняў. Падавучваць ролі.

падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.

2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.

падгаро́дны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які жыве або знаходзіцца, змяшчаецца каля горада, непадалёку ад горада; прыгарадны. Падгародныя жыхары. Падгародныя калгасы.

нама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Разм. Намазаць маслам або пакласці ў што‑н. масла. Намасліць блінец. Намасліць кашу.