абраза́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, над якім зроблены абрад абразання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газабало́н, ‑а, м.

Балон, у якім захоўваецца гаручы газ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіме́тр, ‑а, м.

Прыбор, якім вымяраюць паскарэнне сілы цяжару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспрапарцыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, у якім няма прапарцыянальнасці; непрапарцыянальны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закідны́, ‑ая, ‑ое.

Якім карыстаюцца шляхам закідвання. Закідная вуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змы́лак, ‑лка, м.

Астатак ад куска мыла, якім карысталіся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маланае́зджаны, ‑ая, ‑ае.

Па якім мала ездзілі. Маланаезджаная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

месцапрабыва́нне, ‑я, н.

Месца, у якім хто‑н. знаходзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

налыга́ч, ‑а, м.

Рэмень, шнур, на якім водзяць жывёлу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несамакрыты́чны, ‑ая, ‑ае.

У якім няма самакрытыкі. Несамакрытычнае выступленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)