соподчине́ние ср.

1. супадпара́дкаванне, -ння ср.;

2. грам. сузале́жнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́свенный в разн. знач. уско́сны;

ко́свенные падежи́ грам. уско́сныя скло́ны;

ко́свенная речь грам. уско́сная мо́ва;

ко́свенное дополне́ние грам. уско́снае дапаўне́нне;

ко́свенный вопро́с грам. уско́снае пыта́нне;

ко́свенные нало́ги фин. уско́сныя пада́ткі;

ко́свенные ули́ки уско́сныя до́казы;

ко́свенный луч физ. уско́сны праме́нь;

ко́свенным путём уско́сным шля́хам;

ко́свенный намёк уско́сны намёк;

ко́свенные удобре́ния с.-х. уско́сныя ўгнае́нні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Клубы́ ’косць бядра’ (Касп., Некр., Сержп. Грам., Гарэц.). Гл. клуб3.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ключво́йт ’прадстаўнік улады’ (Шпіл., Сержп. Грам., Грыг.). Гл. клюнь і войт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неазнача́льнасць ж.

1. неопредели́мость;

2. грам., мат. неопределённость;

1, 2 см. неазнача́льны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спрага́ць I несов. (запрягать вместе, объединять) спряга́ть

спрага́ць II несов., грам. спряга́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сузале́жны грам. соподчинённый; соподчини́тельный;

~ныя ска́зы — соподчинённые предложе́ния;

~ная канстру́кцыя — соподчини́тельная констру́кция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маёнтак, маёнтык, мае́нток, маёнток ’зямельныя ўладанні памешчыка’, ’панскі двор, сядзіба’ (ТСБМ, Шушк., Лекс. і грам., Нас., Шат., Касп., Бяльк., ТС), яшчэ ст.-бел. маетокъ ’тс’ (1648 г.). Аднак пазней была ўспрынята польская форма majątek (Булыка, Запазыч., 195; Пальцаў, Лекс. і грам., 38).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карто́плі ’бульба’ (Сержп. Грам.; Арх. ГУ), Pluralia tantum у функцыі зборнага назоўніка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Клубо́к ’клубок’ (ТСБМ, Бяльк., Маш., Бір., Сержп. Грам., Сцяшк.). Гл. клуб2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)