падвязны́, ‑ая, ‑ое.

Які падвязваецца пад што‑н., да чаго‑н. Падвязны званочак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нанізаць дадаткова; паднізаць. Падлыгаць пацерак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліквіда́тар, ‑а, м.

1. Той, хто займаецца ліквідацыяй чаго‑н.

2. Прыхільнік ліквідатарства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

літарату́рнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць літаратурнага (у 4 знач.); літаратурная вартасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праканспектава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скласці канспект чаго‑н.; заканспектаваць. Праканспектаваць падручнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пранумарава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Зрабіць нумарацыю чаго‑н. Пранумараваць старонкі машынапісу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Накапаць вялікую колькасць. Панакопваць ям. Панакопваць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і панапіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паначапля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і паначэпліваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папабра́ць, ‑бяру, ‑бярэш, ‑бярэ; ‑бяром, ‑бераце, ‑бяруць; зак., чаго.

Разм. Браць многа, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)