Скасу́рыцца ‘паглядзець коса’ (Барад.), скасы́руваць ‘крыўдаваць; пляткарыць’, скасы́рны ‘незычлівы, нядобразычлівы’ (Ян.), сюды ж скусорьщца ‘коса глядзець на каго-небудзь’ (Шымк. Собр.). Да скоса, коса (гл. касы) з суфіксальным нарашчэннем ‑ур‑/‑ыр‑, параўн. касаву́рыць (гл.), дзе перад суфіксам з’яўляецца прыстаўное ‑в‑, прыставачнае ўтварэнне скасаву́рыцца ‘скасіцца, паглядзець скоса’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Бяльк.), ‘скасіць вочы; злавацца’ (Мат. Гом.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сувіра́цца ’сварыцца, лаяцца’ (лаг., Гіл.), сувяра́цца ’тс’ (віл., Сл. ПЗБ), сюды ж савіра́цца ’са злосці прыцішана пакрыкваць на некага’ (Варл.). Дзеясловы з прэфіксамі су‑/са‑ ад прасл. *‑virati/*‑věrati, якія звычайна ў славянскіх мовах выступаюць у прыставачных утварэннях (Варбат, ОЛА, Исследов., 1972, 230), параўн. польск. poniewierać się ’дрэнна адносіцца да каго-небудзь’. Гл. яшчэ повірак, аўраць, вірутнік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дзіві́цца, дзіўлю́ся, дзі́вішся, дзі́віцца; незак.
1. з каго-чаго. Прыходзіць у здзіўленне.
Лесаруб дзівіўся з сына, як той карчуе пні.
Дзіўлюся з вашай настойлівасці і ўмельства.
2. кім-чым, на каго-што. Захапляцца.
Ён дзівіўся чысцінёй вуліц і парадкам.
Кожную ночку на зорку дзіўлюся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павыця́гваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. каго-што. Выцягнуць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх.
Гусі павыцягвалі шыі.
2. перан., каго. Дапамагчы выйсці з цяжкага становішча ўсім, многім (разм.).
П. людзей з бяды.
4. што. Выкрасці ўсё, многае (разм.).
П. грошы з кішэняў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падвучы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак. (разм.).
1. каго-што. Навучыць крыху чаму-н. ці вывучыць крыху лепш.
П. слясарнай справе.
П. урокі.
2. каго (што), з інф. Падгаварыць зрабіць што-н. дрэннае, заганнае.
П. залезці ў чужы сад.
|| незак. падву́чваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падкасі́ць, -кашу́, -ко́сіш, -ко́сіць; -ко́шаны; зак.
1. што. Падрэзаць касой.
П. траву.
2. перан., каго (што). Зваліць з ног.
Шалёная куля падкасіла партызана.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан., каго (што). Адняць сілы, бадзёрасць.
Хвароба падкасіла старога.
|| незак. падко́шваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазаво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.
1. каго (што). Завесці куды-н. усіх, многіх.
П. дзяцей у школу.
2. каго-што. Абзавесціся кім-, чым-н., увесці што-н. — пра ўсіх, многіх.
Многія гаспадары пазаводзілі пчол.
3. што. Прывесці ў рух якія-н. механізмы.
Пазаводзілі маторы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазба́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак.
1. каго-чаго. Адняць што-н., пакінуць без чаго-н.
П. маёмасці.
П. волі.
2. ад каго-чаго і чаго. Вызваліць, даць магчымасць пазбегнуць чаго-н.
П. ад клопатаў.
|| незак. пазбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. пазбаўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. Накіроўваць позірк куды-н., на каго-, што-н., глядзець.
Задуменна п. удалеч.
2. Выглядваць з-за чаго-н., адкуль-н.
П. з-за вугла.
3. Час ад часу глядзець на каго-, што-н., куды-н.
Часта п. на гадзіннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., каго-што (разм.).
Уводзіць у зман, ашукваць каго-н.
М. людзей.
◊
Марочыць галаву каму-н. — збіваць з толку, знарок падманваць.
|| зак. абмаро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны, замаро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны і замарачы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -чо́ны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)