надба́віць, ‑баўлю, ‑бавіш, ‑бавіць; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і набавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нажава́цца, ‑жуюся, ‑жуешся, ‑жуецца; ‑жуёмся, ‑жуяцеся; зак., чаго.

Разм. Уволю, многа пажаваць, паесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назалі́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Залічыць у вялікай колькасці. Назалічваць студэнтаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

назасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-чаго.

Засушыць у вялікай колькасці. Назасушваць кветак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлыга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нанізаць дадаткова; паднізаць. Падлыгаць пацерак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панако́пваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Накапаць вялікую колькасць. Панакопваць ям. Панакопваць бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панапі́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Тое, што і панапіхаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неспага́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неспагадлівага. // Нячулыя адносіны да каго‑, чаго‑н. Выявіць неспагадлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неэквівале́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які не з’яўляецца эквівалентам чаго‑н.; нераўназначны, нераўнацэнны. Неэквівалентны абмен.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нядобразычлі́вец, ‑ліўца, м.

Чалавек, які нядобразычліва настроены ў адносінах да каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)