Verbum

асяро́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. Сярэдняя, больш мяккая частка ствала або сцябла.

2. Унутраная, сярэдняя частка чаго-н.

А. электрамагніта.

3. перан. Цэнтр чаго-н.

А. падзей.

4. Тое, што і асяроддзе (у 1 знач.).

|| прым. асяро́дкавы, -ая, -ае і асяро́дачны, -ая, -ае.

адрэ́зак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Невялікі адрэзаны кавалак чаго-н., адцінак.

А. дошкі.

2. Частка чаго-н., што вымяраецца ў прасторы або часе.

А. шляху.

○

Адрэзак прамой — мноства (частка прамой), якое складаецца з двух розных пунктаў і ўсіх пунктаў, якія ляжаць паміж імі.

жоўта... (а таксама жаўта...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. жоўты (у 1 знач.), напр.: жоўтавалосы, жоўтагаловы.

кампане́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Састаўная частка чаго-н.

|| прым. кампане́нтны, -ая, -ае.

К. аналіз.

інгрэдые́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Састаўная частка чаго-н. (рэчыва, сумесі).

|| прым. інгрэдые́нтны, -ая, -ае.

вяно́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

1. гл. вянок.

2. Частка кветкі, якая складаецца з пялёсткаў; венчык (спец.).

вела...

Першая састаўная частка складаных і складанаскарочаных слоў, якая па знач. адпавядае слову «веласіпедны», напр.: веласпорт, велатрэк, велакамера.

аванпо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Абароненая ад хваль знешняя частка порта.

|| прым. аванпо́ртны, -ая, -ае.

адці́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м.

Абмежаваная частка чаго-н., што вымерваецца ў прасторы; адрэзак.

А. лініі метро.

апіса́льны, -ая, -ае.

Які змяшчае ў сабе апісанне, абмежаваны адным апісаннем.

Апісальная частка даследавання.

|| наз. апіса́льнасць, -і, ж.