самавынішчэ́нне, ‑я, н.

Знішчэнне саміх сябе або адзін аднаго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слі́віна, ‑ы, ж.

Разм. Адзінкавае дрэва, адзін плод слівы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сычу́г, ‑а, м.

Адзін з аддзелаў страўніка жвачных жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунтаві́к, ‑а, м.

Разм. Гіра вагой у адзін фунт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фунто́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой у адзін фунт. Фунтовая гіра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фу́тавы, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у адзін фут. Футавая мера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цы́цэра, нескл., н.

Спец. Адзін з буйных друкарскіх шрыфтоў.

[Ад імя Цыцэрона, «Пісьмы» якога былі надрукаваны ў 1467 г. такім шрыфтам.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

приём​II (метод) прыём, -му м.;

худо́жественный приём маста́цкі прыём;

эффекти́вный приём эфекты́ўны прыём;

◊

в оди́н, два, три приёма за адзі́н, два, тры разы́; адны́м, двума́, трыма́ захо́дамі;

на оди́н, два, три приёма на адзі́н, два, тры разы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Першажэ́дны ’выдатны, адмысловы’ (гродз., Жыв. НС). З польск. pierwszorzędny ’адзін з першых, галоўны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дубле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Адзін з двух аднолькавых прадметаў, другі экзэмпляр якой-н. рэчы.

Д. кнігі ў бібліятэцы.

2. Два выстралы запар па адной цэлі з двухствольнай стрэльбы.

|| прым. дубле́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)