пазабру́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабруджваць кнігі. Пазабруджваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабываць кнігі дома. Пазабываць знаёмых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазаму́рзвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Замурзацца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці пазамурзваліся. Вокны пазамурзваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазасу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Засушыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазасушваць лісты клёну. Пазасушваць матылёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кумаўство́, ‑а, н.

Разм.

1. Сяброўскія адносіны паміж кумамі.

2. перан. Паблажлівасць у службовых справах сябрам або сваякам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаг, ‑а, м.

Спец.

1. Прыбор для вымярэння хуткасці руху судна або пройдзенай ім адлегласці.

2. Борт судна.

[Гал. log.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лу́бін, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення і на корм жывёле.

[Лац. lupinus — воўчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лядо́ўня, ‑і, ж.

Пограб з лёдам або снегам для захоўвання прадуктаў. Рыбу з кошыкамі паставілі ў лядоўню. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працатэрапі́я, ‑і, ж.

Прымяненне ў медыцыне працэсаў працы з мэтай аднаўлення працаздольнасці чалавека або функцый пэўных яго органаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакарчане́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

Разм. Закарчанець — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае. Дзеці пакарчанелі. Рукі пакарчанелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)